BASKETBAL - Afgelopen zaterdag speelde het tweede team van basketbalvereniging Aquila de laatste wedstrijd van ronde 1. In een competitie van 8 teams, moet er tegen elk team drie keer worden gespeeld. De enige ploeg waar de Veendammers nog niet tegen hebben gespeeld is Pinkstars uit Groningen. Pinkstars staan te boek als een lastige zware tegenstander. Meestal hanteren ze een zoneverdediging, die gezien hun kracht, erg lastig is. Aanvallend spelen ze vaak volgens hetzelfde principe. Na van een zware tegenstander was geen sprake want Aquila walste soeverein over Pinkstars heen. Aquila won dus met 97-57.
De centers van Pinkstars komen naar de kop van het veld om daar een goed afstandschot te nemen. Dit maakt Pinkstars altijd een lastige tegenstander om te verslaan. Bij Aquila 2 gaat het per week nog steeds beter draaien. De teamgeest is zeer goed en de spelers weten elkaar in de aanval steeds beter te vinden. Aan het begin van het seizoen werden wedstrijden nog moeizaam gewonnen of verloren, maar ondertussen draait het team als een trein.
In het eerste kwart kwam Aquila meteen goed uit de startblokken. Zo werd er scherp verdedigd en kregen de aanvallers van Pinkstars geen ruimte voor een schot. Pinkstars stonden in een man to man verdediging en door snel en breed spel kwamen al snel de kansen voor Aquila. Jeroen de Wit en Nico Nanninga wisten al snel en eenvoudig meerdere keren de basket te vinden.
Pinkstars kon enkel iets terugdoen vanaf de vrije worp lijn. Zo stond het na 6 minuten al 19-4 voor Aquila. Daarna liet Roelof van der Woude ook zien dat hij een goede dag had. Binnen 3 minuten tijd wist hij 12 punten te maken, waaronder 2 driepunters die met het grootste gemak raak vielen. Na een wervelende eerste kwart stond het al 31-10.
Het tweede kwart ging verder waar het eerste kwart was gebleven, een rake driepunter van Roelof van der Woude. Pinkstars had niks in te brengen en ging uit wanhoop over tot een zoneverdediging. Dit was koren op de molen voor de schutters van Aquila, die vandaag allemaal hun dag leken te hebben.
Terwijl Pinkstars noodgedwongen punten vanaf de vrijworp lijn moesten zien te sprokkelen, prikten Roelof van der Woude en Jan Willem Tijmes de driepunters in de basket.
Dit tot grote frustratie van de spelers van Pinkstars, die zich door de frustratie niet meer in de hand hielden en een technische fout ontvingen. Aquila hield zich niet met die frustraties bezig, maar met hun eigen geoliede aanvalsmachine en vergrootten zo hun voorsprong naar 56-23.
De eerste minuten van het derde kwart verliepen niet anders. Roelof van der Woude had met 9 punten, waaronder een driepunter, weer een groot aandeel. Zo was er een nog grotere voorsprong van 67-23. Hierna zakte toch de klad in het spel van Aquila. Er werd rommeliger gespeeld en Aquila liet zich door Pinkstars in hun matige spel meetrekken.
Zo werden er minder kansen gecreëerd en doordat de verdediging het iets rustiger aandeed kregen de Groningers ook meer kansen om te scoren. Zo konden ze iets van hun grote achterstand goed maken, maar aan het einde van het derde kwart was er, met 78-41, nog een groot verschil tussen beide ploegen.
De vierde kwart doet er dan eigenlijk niet meer toe en dient alleen nog worden uitgespeeld. Zo verliep het kwart aanvallend en verdedigend gezien rommelig. Pinkstars konden hun punten meepakken en Aquila wist de voorsprong te consolideren. Via Jan Willem Tijmes en Henk Jan Eiten werden er nog mooie driepunters raak geschoten.
Wanneer de wedstrijd nog een minuut langer had geduurd was misschien de magische 100 puntengrens gehaald. Nu bleef het steken bij een eindstand van 97-57. Niet alleen een mooie overwinning, maar ook een teken dat het team op de goede weg is en kan hier veel zelfvertrouwen uit putten