Sport

TENNIS - De voorjaarscompetitie 2013 van TC Veendam maakt als gevolg van de barre weersomstandigheden een vreemde start. Wat jaren niet meer is voorgekomen, is nu aan de orde: er kan buiten niet gespeeld worden op de gravelbanen. Naarstig is naar oplossingen gezocht om toch nog veel wedstrijden door te kunnen laten gaan. Helaas niet helemaal gelukt, een aantal teams is niet in actie gekomen.

De Tennis Club Veendam komt met maar liefst 43 teams uit in verschillende competitie soorten. Op donderdagmorgen spelen er 2 senioren dubbelteams. Eén team heeft op het park van de tegenstander de wedstrijd kunnen spelen, het andere team heeft gebruik kunnen maken van onze halbanen.

Van de 18 zaterdagteams kwamen er 12 teams op de banen. De niet spelende teams zullen binnenkort hun wedstrijd gaan inhalen.

Van de zondagteams konden de beide jeugdteams gebruik maken van de hal. Het eerste gemengde team speelde een uitwedstrijd op smashcourt. Het tweede gemengde team en het herenteam hebben hun competitiestart noodgedwongen moeten uitstellen.
De 4 Tenniskids teams, ook spelend op zondag, komen later dit seizoen in actie. Ook de 4 maandag heren 55+ dubbelteams zijn nog niet zeker van het begin van hun seizoensstart.
De 2 woensdagmiddag jeugdteams, evenals de 8 donderdagavond gemengde V&W teams, hopen deze week wel de baan op te kunnen.

Nu koning winter eindelijk de aftocht lijkt te gaan blazen, kan de grote groep vrijwilligers van TC Veendam het tennispark gereed maken. Het streven is om alle 13 banen voor het weekend speelklaar te hebben. Een week later dan gepland, maar dan barst het buiten tennisseizoen in volle hevigheid los.

Namens Daring Heren 1, Arthur Venhoven

HOCKEY - Na drie overwinningen op rij wilde Daring Heren 1 ook QZ aan de zegekar binden. Thuis, aan de oude vertrouwde Langeleegte waren de Veendammers al ruim een jaar ongeslagen en voorafgaand aan de wedstrijd was er dan ook geen supporter die had kunnen bevroeden hoe deze wedstrijd zou verlopen. Dat Daring Daniël Schuth miste vanwege een schorsing en Erik Jan Omvlee het vaderland moest dienen en zodoende afwezig was leek het vertrouwen niet te kunnen deren.
Daring begon tamelijk slap aan de wedstrijd, waarmee het QZ veel tijd en ruimte gaf om aanvallen op te bouwen. Het feit dat dit tot goede scoringskansen voor de Nijmegenaren leidde, leek de Veenkolonialen nog niet direct wakker te schudden. Her en der kon Daring wel een speldenprikje uitdelen door middel van counters, maar de echt grote kansen waren voor het bovenliggende QZ. Daring leek geen antwoord te hebben op het tactisch goed uitgevoerde concept van de Geldenaren, maar kreeg in de loop van de eerste helft toch nog goede mogelijkheden om te scoren. Helaas werden deze kansen om zeep geholpen, waarna het niet lang duurde voordat het aan de andere kant wél raak was. Na schlemielig verdedigen moesten de Veendammer verdedigers een strafcorner weggeven, waaruit via de keeper werd gescoord: 0-1. Deze tegentreffer op slag van rust was een grote tegenslag voor Daring en haar fans. Daring kwam desondanks vol vertrouwen de kleedkamer uit voor de tweede helft, wetende dat er slechts sprake was van een geringe achterstand en dat er nog veel te verbeteren viel aan het hockeyspel.

De tweede helft begon Daring zo mogelijk nog slechter dan eerste. Balverlies werd op balverlies gestapeld, waardoor QZ al gauw wederom de sterkere partij was. Het was dan ook geen verrassing dat het vrij snel 0-2 werd: de Nijmegenaren mochten rustig opbouwen, en wisten bij de eerste, de beste doelpoging keeper Ruben Wagenaar te verschalken. Na deze treffer liet Daring eindelijk weer eens zijn tanden zien. De Veendammers waren uitermate gefrustreerd, en na een snelle aanval via de rechterkant was het Chris Stuut die alleen voor de keeper werd gezet. Op slinkse wijze wist deze middenvelder de keeper te passeren: 1-2. Door deze treffer kreeg Daring meer zelfvertrouwen, maar dat vertrouwen werd al gauw de grond in geboord toen QZ aantekende voor de derde treffer. De 1-3 viel uit een onterecht gegeven strafcorner, maar wederom stond de Veendammer verdediging te schutteren. Toch wist Daring het hierna weer spannend te maken, door nogmaals een aansluitingstreffer te maken. Deze keer was het Thomas Leenheers die uit een goede strafcornervariant de bal in het net pushte: 2-3. Alsof het spel nog niet genoeg op en neer golfde, mocht QZ hierna weer scoren. De 4-2 viel ook uit een strafcorner, maar nu werd er gescoord door middel van een rebound. Net toen Daring definitief verslagen leek, kwam Robert Boer als een duveltje uit een doosje alleen voor de Nijmeegse keeper. Na een weloverwogen actie en dito schijnschot liet hij de keeper kansloos en tekende de oudste telg van de familie Boer aan voor de 4-3. Daring bleef deze wedstrijd echter niets bespaard, want het publiek kon nog een treffer verwelkomen: QZ wist de voorsprong wederom uit te breiden toen het de 5-3 scoorde uit een strafcorner.

Na afloop van de wedstrijd heerste grote teleurstelling bij Daring en haar trouwe supporters. De Veendammers hadden de nederlaag aan zichzelf te wijten, maar moesten ook erkennen dat QZ simpelweg een sterke tegenstander was. Volgende week wacht de uitwedstrijd tegen Leeuwarden; een ouderwetse noordelijke derby, waarbij Daring het aan haar stand verplicht is om 3 punten te pakken.

JUDO - Tijdens de Nederlandse Kampioenschappen judo tot 18 jaar heeft Elisabeth Meijer een uitstekende prestatie neergezet. De judoka van Judoschool Veendam wist een tweede plaats te behalen. Na een vol punt in de voorronde werd er met yuko gewonnen van de favoriete Lucassen uit Limburg.

In de finale was Cikic uit Midden-Nederland net te sterk. Met minimaal verschil werd deze wedstrijd verloren. Trainer Marcel Joling van Judoschool Veendam geeft aan dat het ontzettend knap is om elk Nederlands Kampioenschap een dergelijke prestatie neer te zette. Vorig jaar behaalde Meijer nog het brons.

Clubgenoot Sije Wiersma kon door een schouderblessure niet tot een topprestatie komen. Hij vocht voor wat hij waard was maar kwam helaas niet tot een podiumplaats.

Ambities liggen in Veendam bij 11 punten in laatste drie duels.

VOLLEYBAL - De dames van Flash hebben hun eerste doel van dit seizoen al bereikt, in het debuut in de tweede divisie: handhaving in deze klasse realiseren. Na het verrassend sterke optreden twee weken geleden tegen titelkandidaat Reflex in Kampen, waarbij weliswaar een 3-1 nederlaag werd gelegen( met een klein beetje geluk was minimaal een tweede punt mogelijk geweest) werd klasse behoud zeker gesteld.

Een tweede doel is het zoeken naar de hoogste posities in de middengroep, waar Flash gisteren de negende plek innam. Met name de vechtlust is dit seizoen sterk gestegen en dat wil de ploeg graag ook in de laatste 3 wedstrijden bewijzen. Als eerste kwam VC Leeuwarden naar Veendam, dat na de degradatie van vorig seizoen zich nu al verzekerd weet van een verlenging van de competitie P/D wedstrijden. De flashies kenden de wedstrijdtactiek van Leeuwarden goed en stelden daar een agressieve aanval met serve en smashes tegenover. Met name tegen de Friese veldverdediging was er iets te verdienen.
Coach Hek Schreuder startte met Esther Tunteler op spelverdeling, Colinda Makken en Marlinda Gorens op het midden, de buitenspeelsters Janine Bouwmeester en Sandra Laarman en Evelien Matthijssen op de diagonaal. De verdediging werd toevertrouwd aan libero Ellin Frericks. Flash startte wat aarzelend waardoor Leeuwarden 5 punten voorsprong kon nemen. Daarna begon de thuisploeg los te komen en werkte de opgelopen achterstand weg. Met name harde klappen van Colinda Makken en Janine Bouwmeester leverden het achterveld uit "Ljouwert" grote problemen op. Stabiel spel in de eigen opbouw verhinderde veel scores van VCL. Flash pakte de set verdiend met 25-17.

In de tweede set zakte Flash iets weg en verzuimde om de duimschroeven aan te draaien. VCL rook en pakte haar kans op een resultaat. Zonder tot grote hoogte te komen bleven beide teams grote delen van de set in evenwicht. Vanaf dit moment ontwikkelde Marlinda Gorens zich tot "Flashie of the Match" Door een slimme wisseling van haar slagrichting in de aanval en een paar sterke servicebeurten wist ze zeer nadrukkelijk haar stempel op het verloop van de wedstrijd te drukken. Voor de tweede set was het net niet genoeg, omdat Leeuwarden vanaf 19-19 net iets gelukkiger was in de afronding van de aanval, 23-25.

Vanaf dat moment nam de thuisploeg duidelijk het initiatief in handen. Leonie Kragt was gekomen voor Janine Bouwmeester en haar ervaring en de al genoemde dadendrang van Marlinda Gorens kreeg ondersteuning van de hard geslagen dreunen van Colinda Makken, die bij tijd en wijle weer tot grote hoogte steeg. Hiertegen kon VCL weinig inbrengen. Via 18-17 walste Flash over de friezinnen heen en pakte de 2-1 voorsprong (25-17).
In de vierde set kwam de licht geblesseerde Amber Franzen de spelverdeelstersplek innemen van Esther Tunteler en deed dat goed, maakte vooral goed gebruik van haar grotere lengte in de blokkering. Flash bleef souverein opbouwen, met opbouwend een belangrijke rol voor Evelien Matthijssen, Ellin Frericks en Sandra Laarman die voor een zeer geregelde aanvoer naar de spelverdeling zorgden. Janine Bouwmeester kwam nog terug in het veld op de plak van Laarman om de set en de wedstrijd mee af te maken(25-20)

De eerste wedstrijd in de finaleserie van drie leverde de 4 gewenste punten op. Volgende week moeten de Flashies op bezoek in Groningen bij Veracles, op papier de zwaarste tegenstander van de drie. Stiekum wil de ploeg daar ook minstens 2 puntjes wegkapen.

Kampioenschap reeds in derde wedstrijd voor het einde van de competitie een feit

VOLLEYBAL - De Flashmannen hebben al in een vroeg stadium aangetoond de enige kandidaat te zijn voor het kampioenschap in de promotieklasse A van de regio Noord-Oost van de Nevobo.
Hoewel de heren dit seizoen met regelmaat steekjes lieten vallen, met name tegen de mindere teams in de vorm er tegen de topteams eigenlijk altijd geweest.
In de wedstrijd tegen Kroton konden de "mannen van Pot" de titel grijpen, maar dan moesten ze wel met een 4-0 overwinning aan de haal gaan tegen de Kroton-studenten, waar de ploeg in Groningen nog met 3-2 had verloren.

In deze wedstrijd startten Erik Kuperus (spelverdeling), Fred Pelgrim en Arnoel Jansen (midden), Werner Kruid en Alwin Timmer (buiten), Martijn Kragt (diagonaal) terwijl de verdediging werd georganiseerd door Dennis Overhand. Het was overweldigend en de overzijde van het net kreeg geen poot aan de grond. Goed serverend en sterk gevarieerd in de aanval ramden de aanvallers van Flash de ballen langs de "stadjer-bloks" . Voordat de wedstrijd goed en wel was begonnen stond er een 25-10 en een 25-14 stand op het scorebord.

Pas toen begon Kroton enigszins los te komen en partij te geven. Echt onder de indruk was de thuisploeg nog niet. Verdedigend bleef de ploeg zowel blokkerend als in de lage verdediging goed overeind en stuurde ruim voldoende passing richting spelverdeler Erik Kuperus, die er geen moeite mee had om de blokkering van Kroton te misleiden waarmee de aanvallers aan alle kanten voldoende ruimte hadden om er op los te scoren. Kroton haakte aan maar speelde daarmee op de toppen van haar kunnen en zag nooit kans op de inmiddels opgelopen 5 punten achterstand goed te maken. Ook deze set verdween in de tas van coach Jan Pot.
Op dat moment kwamen de geruchten al door dat Merna druk bezig was om zichzelf een slechte dienst te bewijzen door tegen een 2-0 achterstand aan te lopen tegen DIO Bedum.

Het sterkte de Veendammers om ook de vierde en laatste set alle registers open te trekken en op eigen kracht het kampioenschap binnen te halen. Opnieuw werd de druk opgevoerd en bleef Kroton het antwoord schuldig. Het slotaccoord va de wedstrijd lag in handen van spelverdeler Erik Kuperus, die het 25e punt met een fraaie doortikbal op de speelvloer legde.
Met deze overwinning bewees de ploeg de terechte kampioen te zijn en zich te kunnen gaan opmaken voor een hernieuwd debuut in de derde divisie volgend jaar.
Er moeten nog wel twee wedstrijden worden gespeeld tegen de huidige nummer twee Ritola in Zuidlaren(vrijdag 12 april) en op 20 april thuis tegen Sudosa.
Afgelopen zaterdag bleef het nog lang onrustig in de Parkstadarena, waar de mannen bewezen dat ook de extra set in de kantine altijd winnend wordt afgesloten.