Sport

Door Klaas Fleurke

Veendam 1894 leek tegen middenmoter SC Loppersum lange tijd tegen een 0-1 nederlaag aan te lopen. Maar in de 90ste minuut joeg de 18-jarige middenvelder van de geelzwarten de bal uit een vrije trap van de rand strafschopgebied snoeihard tegen de touwen. Daarmee bezorgde de talentvolle Veendammer voetballer zijn team in de ultieme slotfase een zeer verdiend punt.

Balbezit
De wedstrijd deed een beetje denken aan de avond ervoor gespeelde interland tussen Polen en Nederland. Net als Oranje had de thuisclub heel veel balbezit maar leverde dat nauwelijks rendement op. Het was breien, breien en nog eens breien. De gecreëerde kansen waren uiterst schaars en schoten tussen de palen leverde het niet op. Loppersum loerde op de omschakeling en leek na een frommeldoelpunt in de tweede helft aan de haal te gaan met de zege.

Nominatie
Totdat toptalent Mark Wijnsema zich in de laatste minuut ontfermde over de directe vrije trap. De genomineerde voor individuele Sporter van het Jaar (hij is bij de beste 3 en u kunt nog op hem stemmen) in Veendam eiste de bal op en schoot hem zelfverzekerd formidabel binnen. Hij maakte deze nominatie daarmee dubbel en dwars waar. Deze late gelijkmaker voelde als gerechtigheid tegen de stugge Lopsters maar bevestigde het onvermogen aan Veendammer zijde om tot uitgespeelde kansen te komen. Dat de gelijkmaker tot stand kwam uit een standaardsituatie is veelzeggend.

Regende afgelastingen
In de ochtend regende het afgelastingen na een vrijdagse neerslagdag. Slechts drie wedstrijden gingen door aan De Langeleegte. Alle drie de wedstrijden werden gespeeld op het kunstgrasveld. JO-17 won met 3-2 van HZVV JO-17, Veendam 1894-2 deelde de punten met VAKO-2 (Lorenzo Langeland en Dion Beks maakten hun rentree) en het sluitstuk op een waterkoude en druilerige zaterdagmiddag van de 15de november 2025 betrof het vlaggenschip tegen de mannen uit het aardbevingsgebied.

Geen cadeautjes
Ondanks de intocht van Sinterklaas werden er op het goed bespeelbare kunstgras geen cadeautjes uitgedeeld. Bij tijd en wijle werden alle registers open getrokken om elkaar uit het spel te halen. Enkele voetballers slaagden glansrijk voor het toelatingsexamen voor de acteursopleiding cq de toneelschool. Theater maken bleek ze in het bloed te zitten. De goed leidende scheidsrechter Jurjen de Bruin had er goed het oog in en bestrafte de theatrale misdragingen resoluut. Hier en daar ontstonden grimmige situaties binnen de lijnen zonder dat de confrontatie uit de hand liep. Wel had arbiter De Bruin een aantal gele kaarten nodig om de 22 voetballende acteurs bij te sturen en de partij naar een goed einde te begeleiden.  

In de kiem gesmoord
In de eerste helft gebeurde er vrij weinig. Met de pauze in zicht geraakte spits Dinand de Jonge eindelijk in scoringspositie maar zag hij medespeler Sam Kamphuis, die er beter voor stond, finaal over het hoofd. Loppersum-doelman Peter Paul Datema kon daarom redding brengen. Kort erop was er nog een afstandsschot van Mark Wijnsema maar de bal werd geblokt. Net zoals alles door de Lopsters werd geblokt. Door het hechte blok bleek voor de Veendammers bijna niet door te komen. Loppersum stond gegroepeerd en de openingen werden door het elftal van hoofdtrainer Armand Mac Andrew maar niet gevonden. Alle dreigende en gevaarlijke situaties werden door de bezoekers fanatiek in de kiem gesmoord. De goed spelende Ryan de Bruijn zou de man van de creatieve oplossingen kunnen zijn, maar hij moest vlak voor rust met een blessure van het veld en werd vervangen door JO-19 speler  Mohammad (Mo) Mustafa. Ook hij kan met een individuele actie het verschil maken.

Stormloop
In de tweede 45 minuten gebeurde er meer. Na een uur spelen kwamen de gasten op voorsprong. Door het hart van de verdediging slaagde Loppersum erin om de bal ineens voor de voeten van nummer 3 Max Makken te krijgen. Hij tikte de bal tot verbijstering van heel Veendam 1894 pardoes langs doelman Roy Mos. Eindelijk ging de thuisclub gedreven op zoek naar resultaat. Het plichtmatige ging er volledig vanaf en er ontstond een stormloop op het doel van Datema. Veendam 1894 ging forceren en ineens werd er wél geschoten en werd er wél de achterlijn gehaald. Een kwartier voor tijd kwam spits Winston de Jonge de aanval nog versterken. Hij viel in voor middenvelder Irfan Jukovic. Aanvoerder Ramon de Jong was een van de eersten die aan Veendamzijde een bal binnen de palen schoot. Daarna deed Winston de Jonge nog een paar pogingen. Alles bleef echter zonder resultaat. Het derde seizoenverlies voor de Parkstedelingen leek aanstaande totdat in de allerlaatste minuut Mark Wijnsema zich achter de bal posteerde.

Weinig diepgang
Hoe keek rechtervleugelverdediger Koen Kort terug op het gelijke spel tegen laagvlieger Loppersum? En hoe gaat het met hemzelf nu hij al weken weer volop in de hoofdmacht aan het voetballen is na zeer langdurig blessureleed? Koen: ‘Ik denk dat we vandaag wel 80 procent balbezit hebben gehad. We voetballen gewoon goed. Tja, en dan krijg je na rust uit het niets ineen die 0-1 tegen. Er ging een balletje tussendoor en die jongen schoot hem goed binnen. Wij geen kans gecreëerd? Klopt, we zeiden in de rust dat het bij ons wel goed stond. Maar er was vrij weinig diepgang van ons rond de zestien. Ja, ons positiespelletje was oké. Maar verder… Nee, inderdaad levert dat geen doelpunten op. Zeg het maar. Dit is al langer ons probleem. Ja, het gaat tot aan de zestien prima. Maar dan? Of de aanname is niet goed of we gaan toch weer de andere kant op. Gelukkig dat Mark die vrije bal nog binnenschiet. Zodat we nog een puntje pakken. We schieten er eigenlijk niks mee op.’

Niveau gehaald
Vervolgens vraag ik Koen hoe het met hemzelf gaat. Koen: ‘Ja, vandaag stond ik wel weer aardig te ballen. Ik denk dat ik wel mijn niveau heb gehaald. Vorige weken was het een karig zesje. Vandaag zat ik er veel lekkerder in. Aan de bal veel feller en zekerder. Over mezelf ben ik best tevreden maar je wint ‘m vandaag niet. En dat is het belangrijkste. Hoe we het kunnen veranderen? Ja, zeg het maar. Ik denk dat we gretiger moeten zijn. Het moet harder. Vandaag vlogen we er wel in en gooiden we die ballen er wel in, maar eigenlijk heb ik niet zo een-twee-drie een oplossing. Tja, ’t is een beetje gezapig voor de goal hè. We zeiden het in de rust nog. Niet alleen was de laatste pass niet goed, maar ook de pass daarvoor. Die was net iets te hard of te zacht. Of met een stuitje. Daarmee ging het tempo uit de aanval. We gaan de beelden wel terugkijken en dan maar weer trainen. Loppersum een lastige en fysieke ploeg? Die gasten hebben geen enkele keer geprobeerd om te voetballen. Wij moeten iets volwassener worden om in de top van deze klasse mee te kunnen doen.’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.

Door Peter Panneman

Met nog enkele dagen te gaan zijn de vijf zwemmers van De Brug Veendam er helemaal klaar voor. Op maandag 17 november reist de groep af naar Curaçao om deel te nemen aan de Special Olympics Kingdom Games. Zij doen dit samen met een atletiekgroep uit Breda en een voetbalteam uit Uden. Dat de zwemmers reikhalzend uitkijken naar dit avontuur, zal niemand verbazen.

Dankzij de vele donaties komt de droom van deze vijf sporters steeds dichterbij. Woensdagavond kwam de groep nog bijeen in het zwembad om de laatste zaken door te nemen. Tijdens deze bijeenkomst werden ook de nieuwe trainingspakken met trots gepresenteerd, aangeboden door sponsor Wendy van Duyn namens De Romein Group Veendam.

Op de groepsfoto ontbreekt Valkema Sport Veendam, maar ook deze sponsor heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de voorbereiding van het team.

Foto Mar

Op zondag 30 november vindt op Campus Hoogvliet de finale van de MASTUM Eredivisie Judo Liga plaats. Tijdens deze slotdag komen de beste dames- en herenteams van Nederland in actie om de nationale titel in het clubjudo.

Bij de dames nemen vier topteams het tegen elkaar op: Judo de Korte, Judoclub Hercules, Judo 53 Graden Noord en Judo Promotion Twente. Bij de heren strijden acht ploegen om de titel, waaronder Judo 53 Graden Noord, TalentBaseNL en Top Judo Amsterdam.

Voor Groningen is het een bijzondere dag: Judo 53 Graden Noord staat voor het eerst in de finale van de Eredivisie. Het team maakte indruk in hun debuutjaar en reist vol vertrouwen af naar Hoogvliet. Een van de blikvangers is Willem Vrieling, verkozen tot Mr. Judo Liga 2025. Hij benadrukt dat het succes vooral te danken is aan het sterke teamgevoel: "Een ippon scoren voor het team, dat geeft écht het beste gevoel."

Naast de wedstrijden is er een uitgebreid programma met jeugdwedstrijden in de ochtend, teamvoorstellingen en prijsuitreikingen. Het evenement belooft een dag vol sportieve spanning en beleving te worden, met een professionele organisatie en faciliteiten voor pers en publiek.

De finale van de Eredivisie Judo Liga is niet alleen een sportieve strijd, maar ook een podium voor regionale trots en samenwerking. Voor Judo 53 Graden Noord voelt deelname als de kroon op een succesvol seizoen.

Foto's Jack Molema

Zondagmiddag boekte handbalvereniging Aeolus een fraaie overwinning in de thuiswedstrijd tegen SVBO uit Emmen. Na een sterke teamprestatie en een overtuigend tweede bedrijf trok Aeolus aan het langste eind: 26–16.

Sterke start en herstel na dip Aeolus begon voortvarend en kwam snel op een 2–0 voorsprong. Daarna nam SVBO het initiatief over en liep uit naar 4–7. Vanaf de 22e minuut herpakte Aeolus zich volledig. De verdediging stond weer als een huis en de aanvallen verliepen vloeiend, waardoor de ploeg met een 11–9 voorsprong de rust in ging.

Dominantie in de tweede helft Na de pauze kwam Aeolus scherp en strijdlustig uit de kleedkamer. De opdrachten van trainer Dennis Müller werden uitstekend uitgevoerd en de thuisploeg liep uit naar 18–12. De verdediging bleef solide, doelpogingen werden fraai afgerond — vaak met prachtige lobjes — en keepster Moniek onderscheidde zich met meerdere knappe reddingen. In het slotkwartier bleef Aeolus geconcentreerd en bouwde het de voorsprong verder uit tot de overtuigende eindstand van 26–16.

Trots bij de trainer Trainer Dennis Müller sprak na afloop zijn tevredenheid uit: “Ik ben trots op het doorzettingsvermogen van de speelsters, het spel en de manier van verdedigen. Dit past helemaal in het plaatje dat ik voor ogen heb voor onze positie in de competitie. Hierop kunnen we verder bouwen.”

Met deze overwinning laat Aeolus zien dat het team in vorm is en klaar voor de volgende uitdaging.

Door Klaas Fleurke

Na drie nederlagen op rij – inclusief het bekerverlies in Rolde - wisten de mannen van hoofdtrainer Armand Mac Andrew in Groningen op Sportpark Het Noorden weer eens te winnen. Na een aftastend eerste half uur waarbij de beste kans voor VV Groningen was, een kopbal van Tim van der Molen (nr. 9) na een afgemeten voorzet van Ashraf Hezem ging net naast, waren de Veendammers vanaf de 34ste minuut wel doortastend. Na een pauzestand van 0-2 liepen de bezoekers in de tweede helft uit naar een grote uitslag van 1-5. Het was bij de geelzwarten vooral een wedstrijd van de jeugd.

Zeven punten die opvielen aan een wedstrijd waarbij het voor Veendam 1894 aanhaken of afhaken was. Het gat na zeven speelrondes met de koplopers Groen Geel en Wildervank is na vandaag respectievelijk 6 en 4 punten. Een behoorlijk verschil al maar zeker niet onoverbrugbaar.

Fysiek ongemak
Voetbal is een intensieve contactsport. Daarbij is het bijna niet te vermijden dat er weleens een blessure ontstaat. Meestal is het klein zeer maar soms is het ernstiger. Veendam 1894 heeft momenteel een aardig gevulde ziekenboeg. De spelers zijn voor langere of kortere tijd niet inzetbaar. Vanaf deze plaats wensen we ze een spoedig herstel toe. Robert Nullmeyer, Dion Beks, Thom Wevers, Harm Bos, Jasper Bijl en Lorenzo Langeland gaan in samenspraak met de medische staf (Otto Voorma) proberen om weer (wedstrijd)fit te geraken. Tot die tijd zal de technische staf soms gebruikmaken van jeugdspelers uit JO-17 en JO-19. Nadeel is wel dat deze voetballers eerder op de dag al in hun team gevoetbald hebben. Aan de andere kant kunnen ze zich manifesteren en laten zien wat ze in hun mars hebben. En een beetje proeven aan het seniorenniveau. Tegen VVG kwamen Leon Tehubijuluw en Gracjan Szurko in actie en lieten zich nadrukkelijk gelden.

Profverleden
Bij de thuisclub VV Groningen kwamen twee spelers op het veld die beiden een verleden hebben bij profclub BV/SC Veendam. Beide voetballers stonden centraal achterin en je kon merken dat ze op niveau gevoetbald hebben. Vooral aanvoerder Jelle Wagenaar (nr. 5) strooide zo links en rechts met heerlijke passes. De inmiddels 36-jarige linksbenige verdediger voetbalde twee seizoenen (2011 t/m 2013) voor de Oost-Groninger profclub en kwam tot 42 competitiewedstrijden. Hij mocht invallen in Veendams laatste profwedstrijd tegen FC Oss. Zijn kompaan in het hart van de verdediging, Angelo Zimmerman (nr.11), acteerde ook twee seizoenen aan De Langeleegte (2007 t/m 2009). De 41-jarige opbouwende centrale verdediger speelde 66 competitieduels voor de Veendammer betaaldvoetbalclub. Allebei werden ze in de tweede helft gewisseld. Wagenaar verliet het veld in de 53ste minuut met een blessure.

Scoren
Veendam 1894 had in de vorige drie wedstrijden de nodige moeite met scoren. Ook het voorkomen van doelpunten was niet altijd eenvoudig. Twee treffers voor en maar liefst zeven doelpunten tegen in drie partijen is niet zoals iedereen het aan Veendammer kant graag zou zien. Daar moest tegen VV Groningen, die ook niet in hun beste fase zitten gezien de plek op de ranglijst, maar eens verandering in komen. Het gebeurde ook en hoe.

Nadat spits Dinand de Jonge nog een uitstekende kans onbenut had gelaten, hij had veel te veel tijd nodig, sloeg hij een minuut later wel toe. Het voorbereidende werk was wederom van een uitblinkende Mark Wijnsema, die als 18-jarige even liet zien hoe je een winnaarsmentaliteit in een wedstrijd gestalte geeft. Hij gaf de perfecte voorzet vanaf de achterlijn na een mooie uitgespeelde aanval. Dinand de Jonge rondde deze keer wél gedecideerd af. Een andere uitblinkende jongeling, Melvin Tehubijuluw, manifesteerde zich ook nadrukkelijk met een ziedend schot dat rakelings naast ging. Maar drie minuten voor rust verdubbelde Veendam 1894 toch de voorsprong. Mark Wijnsema liet VVG-doelman-Melvin Buurlage met een venijnige uithaal in de verre hoek kansloos. Aanvaller Sam Kamphuis, die een basisplaats had gekregen ten koste van Winston de Jonge, tekende na rust met een knappe goal voor de 0-3. Daarna strafte VVG-speler C. Last een fout van verdediger Jeremy van Dijk af. Winston de Jonge, die na de pauze zijn broer Dinand afloste, was voorin attent en schoof de 1-4 binnen waarna de sterk ingevallen jeugdspeler Leon Tehubijuluw de eindstand op 1-5 bepaalde. De afronding was perfect. Het goede voorbereidende werk was van Ryan de Bruijn die na een half uur al in het veld was gekomen voor de geblesseerd geraakte middenvelder Irfan Jukovic.

Stabiele factor
Yorick Zuur is bij Veendam 1894 wekelijks een stabiele factor meestal in het hart van de defensie. Het is iemand die nooit verzaakt en in iedere wedstrijd minimaal een voldoende scoort. Hij is zich aan het ontwikkelen tot een teamspeler pur sang die ook lef en durf toont door in te dribbelen van achter uit. Opvallen doet hij niet. Pas als hij niet mee zou doen zou het opvallen. Dan mis je zo’n hardwerkende, nimmer verzakende mannetjesputter. Hoe keek hij terug op de wedstrijd en waarom lukte het vandaag wel en de aflopen wedstrijden niet? Yorick: ‘We hebben twee moeilijke wedstrijden gespeeld. Ja, daarom was dit wel even nodig. Om weer even lekker te voetballen. Vandaag ging het aardig goed. Tja, waarom nu wél? We begonnen met een iets andere basis met een duidelijk plan. Om ook als team te vechten. Dat is het vooral geweest. We vochten voor elkaar. Ook voetbalden we met lef. En elkaar in de voeten aanspelen, hoe gemakkelijk dit ook klinkt. Dát vooral. En we maakten goede goals. Inderdaad, het hadden er meer kunnen zijn. Ik een stabiele factor? Ja, ik doe altijd mijn stinkende best. En ik probeer geen domme dingen te doen. Jammer van het foutje van Jeremy. Hij speelde verder een goede pot waarin hij geen luchtduel verloor. 1-5 is een mooie uitslag. Van tevoren had ik hier voor getekend. Had je een beetje zorgen over ons? Ja, dat begrijp ik wel. We hebben twee slechte wedstrijden gespeeld. Maar we houden de koppies bij elkaar. Dat is heel belangrijk. We hebben vaker een dipje gehad. Zeker hadden we deze overwinning even nodig in een competitie waarin iedereen van iedereen kan winnen. Belangrijke drie punten vandaag. Volgende week Loppersum thuis. Als we zo spelen als vandaag ben ik er niet bang voor. Sowieso niet!’

Vuile meters
Hoewel op deze rustige, windstille, lichtmistige herfstdag van de 8ste november 2025 op het Groningse kunstgras aan Veendammer kant nog niet alles supergesmeerd liep, was de wedstrijdinstelling al veel beter dan in de laatste confrontaties. De wil om te winnen was zichtbaar aanwezig. De bereidheid om vuile meters te maken was te merken. Een zekere gretigheid en honger naar resultaat viel te bespeuren. Doelman Roy Mos deed geen gekke dingen en ging nog een keer gestrekt naar een bal die hij over de lat tikte. De verdediging gaf niet veel weg. Wessel Bieze speelde aan de linkerkant een prima partij net als het centrum met Yorick Zuur en Jeremy van Dijk en aan de rechterkant deed Koen Kort het naar behoren. De middenlinie met Ramon de Jong, Irfan Jukovic/Ryan de Bruijn, Melvin Tehubijuluw en Mark Wijnsema functioneerde voldoende en voorin pikte Dinand de Jonge weer z’n goaltje mee en was Sam Kamphuis na lang blessureleed weer goed (genoeg) voor een basisplek én doelpunt.

Vader
Toen ik tijdens de wedstrijd iets in mijn notitieboekje schreef, zagen twee jochies langs de kant dat en waren nieuwsgierig. Ze dachten dat ik van Groningen was en vroegen voor welke krant ik dat deed. U raadt mijn antwoord al: ‘Ik schrijf voor de fabeltjeskrant, haha,’ zei ik. De jongens keken mij eens goed aan. ‘O, u bent niet voor Groningen.’ ‘Nee, ik schrijf voor Veendam,’ zei ik. ‘Welke namen heeft u opgeschreven?’ vroeg het ene ventje. Ik vertelde dat ik eerst de rugnummers noteerde. ‘Die ene speler die eerst nummer 6 had en z’n shirt wisselde met nummer 9.’ Ze hadden blijkbaar een verkeerd shirt aangetrokken. ‘Dus nummer 9?’ zei de ene jongen verheugd. ‘Ja,’ zei ik. ‘Oh, dat is mijn vader!’ riep het kereltje trots. ‘In welke krant komt dat?’ Ik mompelde iets van ParkstadVeendam. Ze wilden nog meer weten – welke speler ik van VVG de beste vond bijvoorbeeld. Toen ik zei dat ik Jelle Wagenaar wel goed vond waren ze een beetje teleurgesteld. Ik liep maar snel door.

Ziel en zaligheid
Na de wedstrijd vang ik hoofdtrainer Armand Mac Andrew op bij de kleedkamers op het sportcomplex van drie Groninger clubs: VVK, Potetos en VVG. De trainer/coach moet haast wel opgelucht zijn dat zijn elftal na drie verliespartijen eindelijk weer eens wist te zegevieren. Hij legt zijn ziel en zaligheid helemaal in het trainen en coachen van de mannenselectie van Veendam 1894 en ziet dat van zijn spelers graag ook terug op het veld. Diezelfde bezieling en passie en die absolute wil om te winnen. Vandaag was daar weer iets van terug te zien maar hij wil de vreugde wel een beetje temperen. Er klinken van boven het dakterras en van opzij allemaal stemmen. Het is kortom rumoerig als ik met hem in gesprek ga. Ik laat hem weten dat ik graag even een quote wil van de trainer. Mac: ‘Met alle respect maar het was een zwakke tegenstander. Heb je een ander Veendam gezien dan in de afgelopen twee wedstrijden? Ja, maar dat mocht ook wel. De instelling was net even anders. In de vorige wedstrijden zag ik toch een beetje gelatenheid en nonchalance. Niet dat het vandaag allemaal even goed was, maar er was wel meer strijd. En de bereidheid om tweede ballen te pakken. En druk te zetten. De intentie was er in ieder geval. Ja, dat is positief. Bij vlagen werd er ook wel aardig gevoetbald. Die 1-5 vond ik aan de magere kant. We hadden een signaal moeten afgeven en hier weg moeten gaan met 1-7 of 1-8. We moeten leren om kansen te benutten zoals een Sam dat zaterdag bijvoorbeeld deed. Maar ik heb overwegend positieve dingen gezien.’

Meer foto’s zijn te zien op Facebookpagina De Langeleegte huilt.