Nieuws

Nieuw seizoen live sessies rootsprogrammaBlueprint Radio Parkstad.



BLUEPRINT - Ook in 14e seizoen van Blueprint zal presentator en samensteller Thomas Kaldijk een serie live uitzendingen met publiek presenteren met sessies van nationale en internationale artiesten.

Nieuw dit seizoen is, dat behalve vanuit de foyer van theater vanBeresteyn, Blueprint ook vanuit Grand Café Rembrandt aan het Prins Hendrikplein uitgezonden wordt. De reden voor deze uitbreiding heeft te maken met het feit dat de foyer van het theater niet beschikbaar is op een aantal data dat Blueprint uitgezonden wordt.

Dankzij een nieuwe bijdrage van het SNS Fonds Wildervank en een aantal welwillende sponsoren heeft Thomas Kaldijk weer een aantal kwalitatief hoogstaande muzikanten naar Veendam weten te halen. Het doel van de live uitzendingen is om zo laagdrempelig mogelijk (gratis) in traditie gewortelde muziekstijlen zoals soul, blues, country, folk en americana voor te stellen en dat te combineren met interessante live sessies van artiesten. Hoewel het volledige programma nog niet rond is, zijn de volgende data gepland:

16 september: Eric Devries en de band DIX / Grand Café Rembrandt
28 oktober: Tori Sparks & Ron Baker / foyer theater van Beresteyn
18 november: Ann Vriend en Matt Epp (o.v.b) / Grand Café Rembrandt
09 december: Tom Corbett / Grand Café Rembrandt
18 mei: Barry Barnes (Rory Gallagher tribute (o.v.b.) / foyer theater van Beresteyn

De eerste uitzending is op vrijdag 16 september vanuit Grand Café Rembrandt. Gasten zijn Eric Devries en de band DIX.

Tijdstip: 17.00 - 19.00 uur

Entree is gratis

Eric Devries was ooit frontman van 'The Big Easy' waarmee hij in '92 de tweede plaats behaalde in de finale van de Grote Prijs van Nederland. De band werd geroemd vanwege de songs en teksten van Devries en viel op door de driestemmige samenzang en de combinatie van akoestisch en elektrisch gitaar. Verder speelde hij als gitarist bij de Nederlandstalige rootsband Bengels en vormde jarenlang een akoestisch singer-songwriter duo met BJ Baartmans. Zijn langverwachte debuut cd "Little of a Romeo" (2004) wordt in de pers zeer goed ontvangen. Na zijn opmerkelijke debuut album "Little of a Romeo" verschijnt in december 2007 de tweede cd van Eric Devries. "Sweet Oblivion" verschijnt op Inbetweens Records en is grotendeels opgenomen met zijn nieuwe band "The Easy" met Alan McLachlan (The Scene / Sjako) op gitaar, Bartel Bartels (Prof. Nomad) op bas en Stephan van der Meijden (Prof. Nomad, Pawnshop) op drums. Met opvallende bijdragen van gastmuzikanten als BJ Baartmans (gitaar), Harrie Brekelmans (pedal steel), Eric van de Bovenkamp (toetsen) en Jelka van Houten (zang).
De songs met band worden op de cd aangevuld met de zogenaamde ‘Tulsa Tapes', drie songs die Eric opnam in Tulsa, Oklahoma tijdens een Amerikaanse tournee. Ook maakt Eric Devries deel uit van het singer-songwriter collectief "Songwriters United" waarmee hij in 2005 eerst een live DVD uitbrengt (Songwriters United -Inbetweens IRDVD002) en vervolgens in 2007 tevens een eerste gezamenlijke cd "Another Round With... Songwriters United (Inbetweens IRCD043)
www.ericdevries.info

DiX vindt zijn oorsprong in de samenwerking tussen de oorspronkelijk uit het Land van Maas en Waal afkomstige jeugdvrienden Erik van Oijen (zang en gitaar), Johnny Ariëns (basgitaar), Ray van Haalen (gitaar) en Johan van Haalen (drums). Vanaf het begin wordt de muziek geïnspireerd door rootsrock en americana. De band heeft in haar geschiedenis verschillende popwedstrijden gewonnen (Roos van Nijmegen, Pocketpop, Mycelium). Americana, rock, roots, indie, een vleugje country; het zijn allemaal ingrediënten van de muziek. Inspiratoren: Calexico, Tom Brousseau, 16 Horsepower, Del Amitri, John Hiatt, Richmond Fontaine, Patty Griffin, Steve Earle, en zelfs Ralph Stanley vinden we in de cd-spelers. Samenvatting uit een recensie van de cd "Sayonara": 'Sayonara' is het Japanse woord voor 'vaarwel' en verwijst naar het thema van dit album: zanger-gitarist Erik van Oijen brengt een eerbetoon aan zijn drie jaar geleden overleden broer. En dat doet hij op indringende en ontroerende wijze. Het muzikaal palet van Dix omvat onopgesmukte countrysoul, met sporadisch een pedal steel of mandoline. De doorleefde, donkerbruine stem van Van Oijen - die doet denken aan John Hiatt - behoeft ook weinig omlijsting, zo blijkt met name uit het schitterende slotakkoord 'All Gone Astray'. Tot die tijd komt er meer moois voorbij: het ingetogen titelnummer met daarin de schreeuw 'Sayonara' is prachtig, net als het subtiel rockende 'Slip Away'. Soms is de toon - in elk geval muzikaal gezien - iets luchtiger, zoals in 'Wanda' en 'Damned'. Een songtitel als 'Cry Like My Mother' spreekt echter boekdelen: hier zingt iemand zijn verdriet de wereld in. In 'Buy Some Time' schetst Van Oijen de dapperheid van zijn schoonzus, die verder moet met drie kleine meisjes. Het mooist is, zoals gezegd, voor het laatst bewaard: slotnummer 'All Gone Astray', met alleen zang en gitaar, gaat door merg en been.
www.dixmusic.nl