Natuurkracht en chaos leveren drie punten op in Delfzijl
Deze zaterdag gaat de boeken in als druilerig. De regen valt met bakken uit de hemel en de harde wind jaagt de bladeren van de bomen. Een fraai herfsttafereel, maar het weer nodigt eerder uit tot een middag bij de haard dan tot kleumen langs de lijn.
Het decor is sportpark Centrum, sinds 2015 de thuisbasis van fusieclub N(eptunia) E(emsboys) C(ombinatie) Delfzijl. De entree met tribune ademt voetbal en laat zien dat modernisering en nostalgie prima samengaan.
Wildervank begint sterk. Binnen vijf minuten zet Joran van Zwol de 0-1 op het scorebord. Het publiek gaat er goed voor zitten: ondanks het weer belooft dit een mooie voetbalmiddag te worden. Toch krijgt Wildervank het na de vroege voorsprong steeds moeilijker. Wind en neerslag maken het veld zwaarder, wat de ploeg parten speelt. NEC Delfzijl komt een paar keer gevaarlijk door, maar mist scherpte in de afronding. Zo gaan beide teams met 0-1 de rust in. In de bestuurskamer klinkt de conclusie: de gelukkigste ploeg staat voor, en daar valt weinig tegenin te brengen.
In de tweede helft moet Wildervank uit een ander vaatje tappen. Terug op de tribune zien we hoe Lourens Huizing uit een rebound de 0-2 binnen schiet. Een welkome opsteker, waarmee Wildervank wat onder de druk uitkomt. Halverwege de tweede helft vindt NEC alsnog de aansluiting: Michel Bakker, tot dan toe sterk keepend, wordt verslagen. De stand is 1-2.
De elementen blijven het veld zwaarder maken. Wanneer de krachten lijken weg te vloeien en Wildervank de overwinning binnen handbereik heeft, slaat NEC tien minuten voor tijd genadeloos toe: 2-2. Gezien het spelbeeld een uitslag om mee te leven. Maar in de 90e minuut wordt Lourens aangespeeld, die Ivar Hoving bereikt. Die weet wel raad met dit buitenkansje: 2-3.