“Ik heb het gevoel alsof ik een griep heb die maar niet doorzet..”. Het is 1998 en samen met haar man zit ze in de auto waar dit gesprek plaatsvindt, niet beseffend hoe waar dit was en wat er nog op hun pad zou komen. Het griepgevoel wordt met de week erger en na verloop van tijd veranderen de toen nog nare klachtjes in ondraagbare pijn en kan ze het bed niet meer uit.

Er volgen onderzoeken bij de toenmalige huisarts die het afdoet met “een paracetamolletje” en zo zouden de klachten wel verdwijnen. In die tijd verschijnt er een rare plek achter haar knieholte die met een grote ring ‘versierd’ wordt. Dit was iets geks en weer volgen onderzoeken. “Oh, dat is een gesprongen adertje of cellulitis”, aldus de diagnose van dezelfde huisarts.

Onverhoopt naar huis. Inmiddels zijn er hartritmestoornissen en treden er spasmen en verlammingsverschijnselen op. Met nog een gewicht van net 45 kilo en uitdroging komt ze in het ziekenhuis terecht, waar de artsen na allerlei onderzoeken De Ziekte van Lyme constateren en wordt ze opgenomen. Een week antibiotica wordt ingezet, wat voldoende zou moeten zijn.

Na die week is mevrouw geheel genezen verklaard en moet plaatsmaken voor een andere patiënt.

Wat volgt zijn voor het hele gezin helse weken en weer volgt er een opname. Deze verloopt helaas niet zoals het moet en er wordt geen medicatie meer gegeven, die juist zo hard nodig is om de bacterie uit te roeien. Een grote muur is waar de familie tegenaan loopt en de bacterie ‘viert vrolijk feest’ en richt grote schade aan in het hele lichaam.

De twee verhuizen in die tijd naar Veendam en zetten daar de zoektocht verder, samen met de huisarts die het tegenovergestelde van zijn collega doet en verwijst ze meteen naar het UMCG. “Mevrouw Erents, u heeft al die tijd gelijk gehad. Uw lichaam zit barstensvol bacteriën en we gaan meteen actie ondernemen”. EINDELIJK!!!

Dit is in een notendop het verhaal van Petra en helaas is zij niet de enige die met deze grillige ziekte te maken heeft. Samen met veel lotgenoten in de groep Lyme teek Care, vrienden en familie, vecht ze voor haar gezondheid en voor erkenning. En omdat Chronisch Lyme helaas nog steeds niet erkend wordt, vindt er op 14 april een sponsorloop plaats in Woudenberg aan het Henschotermeer. Vrienden en familie lopen deze sponsorloop voor haar en we hopen daarmee een behandeling, in waarschijnlijk Duitsland, te kunnen realiseren.

Bent u geïnteresseerd ?
Neem eens een kijkje op www.lopenvoorlyme.nl en daar kunt u alle informatie vinden.

Lopen voor Lyme
Lopen voor Lyme is een wandel en hardloop event voor Nederlandse chronische Lyme patiënten. De deelnemende teams proberen zoveel mogelijk funding op te halen voor de patiënten waar ze voor lopen. Er is tijdens de eerste editie, april 2016, 527.463 euro opgehaald.

De tweede editie van Lopen voor Lyme vindt plaatst op 14 april 2018 rondom het Henschotermeer in Woudenberg.

Steun het team Happy Feet door een loper uit het team te sponsoren. De lopers van Happy team zijn: Nick Erents, Evert Erents, Louise Hoekzema en Ina Homan, tevens de teamcaptain.