MOTORVRIENDEN - Voor Peter van IJsselmuide is een langgekoesterde wens in vervulling gegaan. Hij zou graag eens een keer in een motorzijspan willen meerijden. Dat heeft al hij jaren gewild en zaterdag was het eindelijk zover. Motoren hebben hem altijd wel al geboeid. In 1997 was hij beveiliger bij de TT in Assen. Maar Peter heeft het nooit aangedurfd om erop te rijden. Achterop zitten wel een keer, maar heeft daarna gedacht, dat nooit meer.

Peter vierde zondag zijn 71ste verjaardag en het was als verjaardagscadeau. Zaterdagmorgen kwam er een groep motorrijders aangereden. Peter was toen nog nietsvermoedend bij zijn dochter en schoonzoon Eddie op bezoek toen ze eraan kwamen. Maar toen hij de rode Honda zijspancombinatie zag staan wist hij dat het voor hem moest zijn.

Zijn dochter Diana had dit bedacht en ook haar zus Monique droeg haar steentje bij om deze wens voor hun vader vervuld te krijgen. Ze liepen er eigenlijk al jaren mee, maar het moest een zijspan zijn en niet iedereen heeft dit. Ook zijn er wel zoektochten geweest, maar werd er vrij veel geld voor gevraagd.

Diana en Eddie hadden al jaren een heel goed contact met Mees Kooistra uit Nijmegen, een goede vriend via een spelletjessite. En deze bleek toevallig een motorrijder.

Zo kwam bij Mees het verzoek of hij misschien contacten zou kunnen leggen om de wens van hun vader in vervulling te laten gaan. Omdat Mees zelf geen zijspan heeft en achterop zitten voor Peter geen optie was werd er rond gebeld met motorclubs in de omgeving van Veendam. Kooistra vertelde dat er heel veel motorclubs in den lande zijn. Er werd contact gelegd met Wim Park van de MTC (Motortoerclub Veendam).

Zo werd via Mees in Nijmegen de contacten gelegd met de MTC. Het adres werd doorgegeven en er werd wat over en weer gemaild. De reactie op het verzoek was meteen positief. Omdat er op zondag een toertocht op de kalender stond was alleen de zaterdag beschikbaar, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Er zouden vijf motorrijders komen aanrijden, maar in de huiskamer werd koffie met appelgebak klaargezet voor 10 motorrijders.

Dit was ook wat ze ervoor wilden hebben. Hun echte beloning was wat zoveel motorrijders gemeen met elkaar hebben, de voldoening om ook anderen te laten delen in het plezier van het motorrijden.

Er werd een mooie route gereden over binnenwegeggetjes door de wijde omgeving. Zoals door Muntendam, Borgercompagnie, Tripscompagnie en al met al werd het een rondrit van een uur. Peter vond het prachtig.

Mees Kooistra was speciaal op de motor uit Nijmegen overgekomen en reed zelf ook mee. Hij had dochter Diana achterop de motor. Dat was voor haar ook voor het eerst. Ze was wel bang, maar ze had het vertrouwen in Mees als motorrijder en ook zij heeft het fantastisch gevonden.

Kleindochters Stephanie en Melanie reden ook mee achterop een motor. Voor hun was het niet nieuw. Maar het was weer een leuke ervaring en het gaf een gevoel van vrijheid.

Peter is van origine een Rotterdammer. Vanaf 1970 is hij woonachtig in de provincie Groningen. Eerst in Hoogezand en vanaf 1982 in Veendam. Werk heeft hem in deze contreien gebracht. Eerst bij Silenka in Hoogezand, waar hij maar een maand emplooi heeft gehad. Na deze korte periode reed hij als buschauffeur op de lijnbussen van de GADO. Dat heeft hij 40 jaar gedaan tot zijn pensionering elf jaar geleden.

Tijdens zijn laatste rit met de bus werd Peter bij de bushalte bij het Centraal Station in Groningen uit de bus gehaald. Een collega nam de rit over en hij mocht overstappen in een gereedstaande bus, met als passagiers zijn familie en vrienden. Zij waren van huis gehaald door de chauffeur die de dienst in Groningen van Peter overnam. De rit van Peter in de andere bus, met daarin zijn familie, had als eindhalte zijn huis in Veendam.

Mees Kooistra vertelde dat het motorrijden echt een hobbygebeuren is en dat het altijd leuk is om ook anderen er een plezier mee te doen. Het plezier van de anderen is de grootste voldoening.

Er worden ook ritten georganiseerd voor mensen met een beperking en dit is altijd belangeloos. De leden van de MTC doen dit ook ieder jaar met de Broem Broem Rit. De Nijmegenaar, zelf ook lid van een motorclub, had de leden van deze motorclub nog nooit eerder gezien, maar het voelde gelijk al als een vriendenclub. Hij werd ook meegevraagd op een toertocht die middag.

Mees rijdt niet alleen motor voor pleziertochten, maar ook voor het gewone woon/werkverkeer. De auto blijft meestal staan, behalve bij heel slecht weer. Hij rijd al bijna 40 jaar motor. De machine is een Moto Guzzi uit 1976, die helemaal gerestaureerd is. Zijn vrouw rijd op een Honda Goldwing, maar dat is niets voor hem. Het gaat allemaal veel te soepel. Een Moto Guzzi beweegt, trilt en doet en het is werken erop. Het leeft meer, verteld Mees bijna liefkozend. Het is ook het gevoel om zo'n motor onder controle te hebben. Het is meer de basis en dat is ook wat hij persoonlijk heeft gezocht in een motor.