Als je ouder wordt dan kom je vaker bij een crematie of bij een begrafenis, dan in het uitgaansleven. Nou ben ik ook een dikke vijftiger en heb al een paar vrienden op jonge leeftijd verloren. De afgelopen twee weken was het helemaal droefheid wat de klok sloeg. Twee van mijn tantes verlieten het heden voor het eeuwige. Nou zijn mijn twee tantes respectievelijk 90 en 93 jaar geworden, maar de droefenis was er niet minder om. Want je verliest toch twee familieleden die je al je hele leven goed hebt gekend.

Als verslaggever van Parkstadveendam kom je veel mensen van verschillende pluimage tegen. Zo ook bij de begrafenis van mijn tante Aaltje in Veendam. Mijn tante is 93 jaar geworden en de laatste jaren van haar leven woonde ze in zorgcentrum Westerhave in Wildervank. Terwijl ik aangereden kwam in de auto zag ik in de verte een bekende verschijning. Mijn eerste reactie was, daar staat RTV-Noord coryfee Piet van Dijken naast zijn auto. Ik dacht: ‘wat moet Piet van Dijken in hemelsnaam bij de begrafenis van mijn tante Aaltje'.

Tijdens de rouwplechtigheid van tante Aaltje volgde ik hem via mijn ooghoeken veelvuldig. Alhoewel ik hem helemaal niet kende had hij wel iets artistieks over zich. Wat dat was, wist ik ook niet. Maar hij oogde anders dan die andere mensen die bij de uitvaart aanwezig waren. Ik kwam er ook snel achter dat hij de man van mijn nicht Alie is. Maar om er nu gelijk op af te gaan was teveel van het goede. Het was Piet van Dijken niet, maar hij leek er verdomt veel op, vooral als je hem plotseling ziet staan. Zoals ik dat had toen ik met de auto kwam aanrijden naar de begraafplaats buitenwoel in Veendam.

Tante Aaltje is 93 jaar geworden en veel mensen waren er niet op de begrafenis. Want dat krijg je als je de negentig gepasseerd bent. Velen van haar waren niet meer onder ons. Tante Aaltje en haar man Meindert Kroeze hadden een arbeidszaam leven achter de rug. Ze woonden jarenlang op de Nieuweweg in Muntendam. Oom Meindert had zijn dagelijkse werk en zijn vader hadden ze ook nog een in de kost. Naast haar huisde t' waakhuus en ze hielpen vaak mee om de oudjes bij te staan. Ook kan ik mij ook nog herinneren dat er tegenover hun een blinde schoenmaker Bosscher woonde, die ook mijn schoenen nog lapte.

Ondertussen vertelden de kinderen van tante Annie dat het met hun moeder heel slecht ging. En dat het einde van hun moeder spoedig nabij was. Ze kregen gelijk, want een week nadat tante Aaltje ten grave werd gedragen, volgde tante Annie. 91 jaar is ze geworden, een respectabele leeftijd. De kerkdienst in de Vrije Evangelische kerk in Veendam was mudjevol. Tante Annie's kinderen hadden ieder hun eigen levensverhaal gemaakt over hun moeder en lazen dat voor. Maar dochter Alie met haar geweldige stem, zong een schitterend lied.

En net als bij tante Aaltje week ‘Piet van Dijken' niet van de zijde van zijn grote liefde Alie. Daarna ging de rouwstoet naar de begraafplaats Buitenwoel. En tante Annie werd ter aarde besteld. Daarna gingen we naar de aula om de familie te condoleren. Veel kinderen en kleinkinderen waren daar ook aanwezig. En de populaire Piet van Dijken had met iedereen een praatje. En toen Ingrid en ik afscheid namen van de familie ontdekte ik op mijn rouwkaart, dat hij in werkelijkheid Gerrit heet. Een hele sypathieke man met gevoel voor humor. Net als de echte Piet van Dijken.