Nabij de 400 mensen hebben in De Binding de Première gezien van de slotfilm van Pekels Goud! Pekels Goud! is een filmproject dat naar idee van NOS-journalist Pauline Broekema door inwoners en professioneel cameraman Martijn Pot is uitgevoerd. Na de eenzijdige documentaire van de EO in 2015 over de gemeente had oud burgemeester Meindert Schollema haar uitgenodigd voor een gesprek. Schollema was na de uitzending op het idee gekomen om een genuanceerder antwoord te geven op de EO documentaire, waarin bewoners zich niet herkenden. De uitzending had veel boze en gekwetste reacties losgemaakt.
Een jaar lang, waarin iedere maand 2 afleveringen van Pekels Goud! werden gemaakt, is er intens naar deze avond toegeleefd. Dit was het moment, de bekroning van het project waarin veel passie en energie in gestoken is. Met een professionele aanpak en aandacht voor het kleinste detail. Pekela wil met de 21-delige documentairereeks laten zien dat er ook een andere verhaal is. Zover bekend is het ook uniek in deze vorm.
Burgemeester Jaap Kuin bedankte journaliste Pauline Broekema voor haar inzet. Kuin was wel wat teleurgesteld dat er geen landelijke media bij de première was. De burgemeester vertelde dat het ware verhaal van Pekela verteld blijft worden in een nieuw vervolg. Na de voorstelling van de slotfilm zette hij de makers van de film uitgebreid in het zonnetje.
Cameraman Martijn Pot kreeg van Pauline Broekema een compliment voor zijn zorgvuldigheid. Lofuitingen vielen ook de 9 verslaggevers ten deel. “Er ligt iets prachtigs, Pekels Goud!” Wat Pauline betreft kan het in kleinere vorm gewoon een vervolg krijgen. “Hou die goede, fijne hardwerkende redactie maar. En ga geregeld bij mensen langs om in beeld of op schrift Pekela vast te leggen voor de volgende generaties”, was haar bevlogen aanbeveling.
Zij vertelde over een deelnemertje aan de spelweek. Hem werd gevraagd wat er nodig is om een leuke hut te bouwen. De jongen had spontaan gezegd, “vrienden”.
Meindert Schollema vertelde dat in de 17 jaar dat hij deze gemeente heeft mogen dienen al deze jaren eigenlijk ook een worsteling heeft gehad tussen berichtgeving en beeldvorming. Pekela is een bijzondere en tegelijk een heel gewone gemeente. Die combinatie maakt dat wat Pekela nou precies is eigenlijk niet goed in een paar zinnen is samen te vatten. Meindert vertelde wat zijn voorganger Jan van Burg had gezegd. Pekela is eigenlijk Amsterdam in het klein. Met grote en kleine gebeurtenissen, met blijdschap en verdriet. Arm en rijk met werkende en niet werkende mensen. Maar altijd dynamisch. In de publiciteit vaak de underdog.
In 2015 had de EO zich gemeld. Een team documentairemakers wilde een half jaar lang in Pekela gaan wonen. Een huisje huren en meemaken wat er in Pekela gebeurd. Het was allemaal uitgebreid besproken en doorgenomen. Tot er aan het eind nog een vraag kwam of ze de adressen van mensen konden krijgen die echt in de shit zaten. Het viel even stil en er was geen goed gevoel bij. Met oud wethouder Anneke Duit werd naar de Rozenhof getogen. Het complete verhaal werd verteld met de positieve en andere zaken die er speelden. En over de complexiteit in Pekela. Maar na het gesprek bleven er twijfels. In de woning hebben ze hooguit 2 nachten doorgebracht. En na de uitzending knapte er bij Schollema iets.
Schollema zocht contact met Pauline Broekema. Hij kende haar al en zij heeft een uitgebreid media netwerk. Zij tipte Martijn Pot die oorspronkelijk uit Oost Groningen komt. Het was de gouden greep voor Pekels Goud! Het moest ook meer zijn dan een enkele documentaire, met een doorlopende reeks waaruit ook beelden los bruikbaar zijn. Pauline Broekema was met een draaiboek gekomen.
De 9 redactieleden uit het dorp waren het klankbord om de ideeën vorm te geven. Zij zijn van de lokale media en goed met Pekela en haar inwoners bekend. Er kon gemakkelijk contact worden gemaakt. Martijn merkte de eerste draaidag nog wantrouwen. Vertrouwen winnen is heel belangrijk.
Meindert Schollema bedankte in dubbelzinnige zin de EO. “De omroep heeft wat losgemaakt, wat misschien ook even nodig was”, zei hij. “Pekelders zijn een apart volk, maar wat hebben ze wat gepresteerd”. Veel mensen die aan Pekels Goud! hadden meegewerkt zaten in de zaal. Bij de entree werden ze met de rode loper en een ereboog binnen gehaald, als sterren opgewacht door een ‘fotograaf en verslaggever’.
Voor Martijn Pot was het genieten om weer terug te zijn in het gebied. Hij heeft vroeger zijn jeugd in Meeden doorgebracht. Op zijn zeventiende was hij naar Amsterdam gegaan voor de Filmacademie. Martijn is professioneel cameraman voor onder andere de NOS, Nieuwsuur, RTL Nieuws en andere omroepen. Hij wordt over de hele wereld uitgezonden. Pauline Broekema had hem getipt. Martijn wilde er ook meteen al iets moois van maken, omdat Pekela het verdient. Hijzelf had ook moeite met de EO uitzending. Maar ook andere negatieve uitspraken over Pekela had hem gemotiveerd. Het project heeft hem naast zijn normale werk veel energie gekost, en wil er graag op wijzen dat hij het met de vrijwilligers heeft gedaan.
Het aantal redactieleden op een onderwerp was variërend. Maandelijks kwam men bij elkaar om de onderwerpen uit te selecteren. Deze waren van tevoren al bedacht. Van 21 onderwerpen zijn korte documentaires gemaakt. Per documentaire betekende dit zo’n 6 tot 8 uur werk. Iedere maand werden 2 films online gezet. Martijn Pot heeft de films zelf gemonteerd. Het is met 67 minuten langer geworden dan hij gewend is. De bedoeling was 50 minuten. Maar er staan zoveel mooie mensen op met mooie verhalen. En er was al veel uitgeselecteerd. Pekela zit ook vol met geschiedenis. Dat wat niet aan bod kon komen blijft wel bewaard voor later gebruik.
De redactieleden werden door burgemeester Jaap Kuin op het podium geroepen voor een huldiging met een bronzen beeldje en met bloemen. Ze waren ervoor gegaan en er zijn verborgen talenten naar boven gekomen. Het moest regelmatig over, maar na elke film was het enthousiasme toegenomen. De meeste mensen die voor de film waren gevraagd wilden er graag aan meewerken. Iedereen kent ook iedereen. De mensen hebben niet geacteerd, ze bleven gewoon zichzelf. Pekela inwoonster Wilma Zwart was helemaal ontroert bij het zien van de beelden.
Aan Martijn Pot werd de erepenning van de gemeente Pekela overhandigd. Hij stond garant voor het hoge niveau. Het was voor hem ook niet zomaar een aangenomen klus. Hij heeft zijn ziel en zaligheid erin gestopt. Er zit heel veel energie in. Een verhaal maken, mensen ontmoetten en te gast zijn. Mooie dingen in iemand vinden, zien en ook zoeken. Het is als met het krijgen van mooie cadeaus. Het is met heel veel passie gemaakt en met heel wat meer uren. Het college en de gemeenteraad wilde hem op een passende manier bedanken. Martijn heeft enorm genoten van de reacties. Er zijn mooie dingen gemaakt en hij vertelde op het podium heel trots te zijn op de eindfilm. Emotie was bij hem te bespeuren. Een groot applaus klonk op.
Martijn vond het ook leuk dat in De Binding, dat door vrijwilligers wordt beheerd, de sportzaal tot een heuse bioscoopzaal omgetoverd was. Iemand uit de zaal riep burgemeester Kuin toe of de EO ook een video kon krijgen.
Burgemeester Kuin riep op om mee te denken over een vervolg. Er is heel veel geleerd en er zijn ook nog meer onderwerpen. Oud Pekelder Edwin Jongedijk heeft op het podium het lied Mien Dörp gezongen.
Alle 21 afleveringen uit de reeks zijn op de website van Pekels Goud te bekijken (klik hier).
