Bij het oorlogsmonument in Wildervank is tijdens de dodenherdenking door jong en oud stil gestaan bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Bij jongeren neemt de belangstelling de laatste jaren steeds meer toe.
Om 18 uur was de vlag gehesen door Eddy Woortman. Bij aanvang van de herdenking om 19.40 uur heette hij de vele aanwezigen welkom. Raadslid Yvette de Raad vertelde in haar toespraak over de verschrikkingen onder de Japanse overheersing die haar overgrootvader en zijn familie trof. “De verhalen over de bezetting doen ons blijven herinneren aan het leed van onze voorouders. Hoe ze leefden in angst, en hoe ze werden vervolgd. Niet om wat zij deden, maar om hun afkomst”.
Wethouder Henk Jan Schmaal legde een krans namens de gemeente Veendam. Terwijl het muziekkorps Voorwaarts speelde werd de verdere krans- en bloemlegging gedaan door maatschappelijke organisaties en instellingen. Door Monique Smook en Aaltje Steenmeijer namens het Comité 4 & 5 mei. Jan Koning namens de Stichting naamsvermelding slachtoffers WO II. Trijnie de Jonge namens de Raad van Kerken. Henk Molema en Jan Siefkens namens Wildervank Vooruit. Namens de Ondernemersvereniging Wildervank door Grieto Visser. Door Henny Doedens en Meike Kaspers namens Wijk- en buurtbeheer Wildervank. Voor Voetbalvereniging Wildervank legden Gerard de Groot met de jeugdleden Ruben Nijboer, Evin Vervest en Damilo de Groot een krans.
Voor de kranslegging namens de nabestaanden van de Joodse families hebben Leo en Betty Vosdingh een krans gelegd. De oud Wildervanker was voor het 41e jaar vanuit zijn woonplaats Arnhem naar Veendam gekomen om bij de herdenkingen in de gemeente aanwezig te zijn. Bijna de gehele familie van Vosdingh is weggevoerd. Leo zijn ouders hebben het grote geluk gehad terug te kunnen keren. Zijn zus heeft op een onderduikadres kunnen overleven. Vosdingh heeft 19 familieleden verloren. Zijn vrouw Betty uit Arnhem verloor ruim 20 familieleden, met ook de kleinkinderen van haar oma. Van de 215 Joodse medeburgers in Veendam en Wildervank zijn slechts 5 teruggekeerd.
Als laatste hebben de schoolkinderen van Wildervank bloemen gelegd. Afsluitend hebben Kaylee Spruit (11 jaar) en Bryan Posset (12 jaar), scholieren van OBS De Sleutel elk een gedicht voorgedragen.
Gedicht van Kaylee Spruit (11 jaar)
In de oorlog was er veel angst. Van iedereen waren de Joden het bangst.
Dag in dag uit in een gevecht. De machtigsten wonnen hun recht.
Alleen, de meesten hadden pech. Want veel mensen zijn weg.
Helaas de onschuldige mensen komen niet meer terug. Maar sommige mensen waren vlug.
Dat was hun geluk.
In 1945 was het eind in zicht. En iedereen had weer een lach op zijn gezicht.
Gedicht van Bryan Posset (12 jaar)
De tijd van verdriet, boosheid en onzekerheid.
Dat was de tijd toen het allemaal begon.
Iedereen verloor familie en vrienden.
Dat hoort niemand te verdienen.
Die tijd was alles niet te doen.
Oh die man, wat een oen.
Wij vochten voor het goede rijk.
Maar families raakten veel mensen kwijt.
Het einde was in zicht, ze waren hier!
En toen het voorbij was wat een plezier.
We waren veel verloren in dit land.
Maar na meer dan zeventig jaar staat het nog in de krant.
1940-1945. 4 en 5 mei. Meer dan 500.000 doden,
veel waren Joden.
Fotoalbum:
