SCHEEPSJOAGERSFESTIVAL - Na de festiviteiten van de afgelopen week stond de zaterdag in het teken van de Scheepsjoagersmarkt en het Scheepsjoagen. De locatie van de markt was de omgeving van de Plantsoenlaan, de Rozenlaan en aan de Postkade. Ruim 60 markthandelaren waren aanwezig op de markt, en diverse verenigingen die zichzelf aan de bezoekers presenteerden. Traditioneel was ook de rommelmarkt, waar nou net iets kon liggen dat speciaal te wachten lag op een nieuwe eigenaar.
Om 11 uur werd het startsein gegeven voor het scheepsjoagen. Over 500 meter werd door twee sterke kerels op de wal, vol in de riemen, een praam volgeladen met strobalen voortgetrokken. Een team was uit 5 personen samengesteld waarvan 3 aan boord waren. Aan boord duwden twee bemanningssleden de praam voort met de bomen. Ook aan boord was de kapitein van het team en de scheidsrechter van de organisatie. Er waren dit jaar 4 teams die voor de eer en voor de wisselbeker streden. Er werd gestreden over twee beurten.
Het Schippertje heeft met een tijd van 4.19.58 minuten/seconden de eerste plek behaald. Het wisselbokaal mochten ze weer mee terug nemen. Ook vorig jaar was deze door hen met een eerste plek in de wacht gesleept met een tijd die nauwelijks afwijkt (4.19.66). Het team van het grondverzetbedrijf Roossien is tweede geworden met een tijd van 4.31.16 minuten/seconden. De derde plaats werd ingenomen door Gemeentebelangen met 4.32.08 minuten/seconden. Het verschil met de tweede plek was nog niet eens een seconde. Het team Café New Life bereikte dit jaar de vierde plek met 5.25.41 minuten/seconden.
Op de vraag of er met de ‘bomen' een speciale techniek aan te pas kwam met het voortduwen werd laconiek geantwoord; gewoon duwen, de jongens trekken wel. De hele ploeg schoot in de lach. In de riemen is het zaak om de spanning op het touw te houden. En met de start om er volledig in te gaan hangen. De verassende aap kwam nog uit de mouw, de andere teams zijn ook al wat ouder. Maar het komt niet alleen puur op kracht aan. Er moet met beleid getrokken en ‘geboomd' worden. Het gaat erom dat de praam recht door het water gaat en niet dwars komt te liggen wat extra kracht kost. Maar blijkbaar was dat onder controle.
Uiteraard werd er van het winnend team nog een groepsfoto gemaakt bij de sponsorbus van het team. Deze bus is gekocht in Amsterdam van een studentenvereniging die er acht weken mee in Tjechië heeft getoerd. De bus is van binnen helemaal omgebouwd en voorzien van een bar. En het wordt ingezet voor evenementen en voor sponsoring van Het Schippertje. De bus stamt uit 1988 en heeft in Utrecht als stadsbus dienst gedaan.
Op het grasveld bij de kermis werd met speciaal sop en met speciaal touw door de wind reuzengrote bellen geblazen. Het touw is van zacht katoen met een heel sponsachtige kern. De kern neemt heel veel sop op en laat het ook weer snel genoeg gaan. En daarin zit de clou. Veel soorten touw zijn uitgeprobeerd en tenslotte is op dit touw, dat in Polen wordt gemaakt, uitgekomen. Maar ook het sop heeft een speciale toevoeging. De basis is naast water glycerine en Dreft, maar het meest belangrijke is de toevoeging van polymeren. Het is van dezelfde soort dat ook wordt toegepast in haargel en glijmiddelen. Het afwasmiddel zorgt ervoor dat de oppervlaktespanning van het water zachter wordt. En de polymeren zorgen ervoor dat het sop heel elastisch en sterk wordt. De mix is zelf bedacht en wordt geheim gehouden. Kinderen reageerden behoorlijk enthousiast, maar ook de ouders vonden het prachtig om te zien.
Op de markt was het langs een lange lint van marktkramen was het wederom behoorlijk druk geworden.
Henk en Helma Wieringa van de Wieringa's knappertjes waren als standhouders echte eigenheimers op de markt. Het bedrijf bestaat bijna 100 jaar. Wieringa zijn grootouders zijn in 1914 getrouwd en zij waren het die met de bakkerij waren begonnen. In de jaren dertig zijn de Wieringa's knappertjes ontwikkeld, en al die tijd is het redelijk origineel gebleven. De ‘knappertjes' zijn in vrijwel heel Nederland te koop. Het is afgeleid van de hardbroden, ook een typisch Gronings deegwaren product.
Een heel opvallende verschijning was de ligfiets met cockpit omkapping van John Roelfsema. Hiermee wil Roelfsema volgend jaar vanuit Wildervank iets meer dan 4000 kilometer gaan afleggen naar Barcelona en weer terug. De tocht zal voor War Child gereden worden en zal zo'n 6 weken gaan duren. Roelfsema wil zich laten sponsoren voor dit goede doel. Als sporter heeft hij altijd graag fietstochten gewild om de grenzen op te zoeken. Een tocht als deze is voor het eerst, maar op de racefiets zijn wel vaak bergtochten gemaakt. En de bergen in Spanje zijn wel bekend. De meest vlakke delen worden opgezocht. Door de Pyreneeën valt het wel mee, erg steile hellingen van meer dan 10% zijn er niet.
Roelfsema rijdt dagelijks vanuit Wildervank naar Groningen heen en terug zo'n 70 kilometer. En dat is zijn training. Met de fiets kan een snelheid tot 70 kilometer worden gehaald, maar het gemiddelde zal tussen de 30 en de 35 kilometer liggen. Kijk op de website van Roelfsema voor meer informatie; www.ikfietsinmijnbanaan.nl
Zaterdagavond was er vanaf 19 uur het optreden van Given. De driekoppige band Given is ontstaan uit het vroegere New Light. Het muziekevenement had het voetballen als grote concurrent, maar na de wedstrijd stroomde het publiek toe in de feesttent. Zin in een feestje. En dat werd het.
Voor meer foto's, zie ons fotoalbum
