LEZEN - "Veendam leest..." is een nieuwe lezingencyclus van Bibliotheek Veendam. Bekende en onbekende schrijvers worden uitgenodigd te komen vertellen over hun werk. De serie start op woensdag 5 februari met schrijfster Miriam Guensberg. Aanvang 20.00 uur en toegang is gratis.
Miriam Guensberg zal vertellen over de achtergronden van haar roman: over de filosofie, over het schrijfproces én over het lot van de soldaten van de Eerste Poolse Pantserdivisie die in de Tweede Wereldoorlog mede verantwoordelijk waren voor de bevrijding van Frankrijk, België en Nederland. Deze soldaten - die als leeuwen gevochten hebben voor de bevrijding van Europa - konden na die bevrijding niet terug naar hun eigen vaderland - naar het communistisch geworden Polen - , omdat zij daar als deserteurs werden beschouwd en ze ter dood veroordeeld zouden worden. Eén van die bevrijders - een legerarts bij de stootgroepen - was de vader van Miriam Guensberg. Zij heeft zich dan ook laten inspireren door de bewogen, spannende geschiedenis van haar Pools-Joodse vader.
Toch schuilt de overtuigingskracht van haar roman in het hier en nu, en niet in een gedetailleerd oorlogsverslag. Hoewel de beleving van de oorlog inhoudelijk een rol speelt in Poolse tranen, is dan ook geen oorlogsroman. Het verhaal gaat meer over de kracht van liefde en vriendschap in alle facetten, over de hoop op een betere toekomst en de daadkracht om voor je mening uit te komen. Het is een prachtige roman over een schrijnende, verzwegen geschiedenis. Een roman die veel aanknopingspunten biedt om met elkaar van gedachten te wisselen.
Poolse tranen is genomineerd voor de WIZO (Women's International Zionist Organization for an Improved Israeli Society) Literatuurprijs 2014. Dit is een prijs die er op gericht is dat een auteur zo veel mogelijk leesclubs aan zich weet te binden. Poolse Tranen is door zijn gelaagdheid dan ook het ideale boek voor leesclubs.
De romans van Miriam Guensberg zijn door de pers altijd positief ontvangen, ze stonden meerdere malen op de longlist van de Libris Literatuurprijs. www.miriamguensberg.com
Uit de pers:
'Een spannende roman met thrillerachtige kwaliteit. [...] Poolse tranen is een mooie roman over rouw en verlies, wraak en gerechtigheid, hoop en vergeving.' Nederlands Dagblad
'Weemoedig als de galm van een bronzen klok in de herfst en warmbloedig tegelijk. Een ontroerende vader-dochterroman.****' De Limburger
'Een even ontroerende als spannende pageturner geënt op het leven van Guensbergs Pools joodse vader.' ZIN
'Ik ben erdoor overrompeld. De roman maakt heel veel los.' Boekhandelaar Hein van Kemenade, Breda
'Het levert prachtig proza op, met name in de (vergeten ) Poolse geschiedenis, vol verborgen leed.' De Telegraaf
'Poolse tranen is een prachtige roman. Hoewel de Tweede Wereldoorlog inhoudelijk een rol speelt, is er geen sprake van een oorlogsroman. Het verhaal gaat meer over de kracht van liefde en vriendschap in alle facetten, de hoop op een betere toekomst en de sterkte daadkracht om voor je mening uit te komen. Dat gegeven werkt Miriam Guensberg uit in een fraai verhaal, geschreven in een fraaie stijl. Het boek is een waardevolle aanvulling op de literatuurlijst van ervaren vwo-kandidaten.' scholieren.com
'In al de individuele levens klinkt de grote geschiedenis mee. Onophoudelijk zijn er spannende, verrassende ontwikkelingen. Het realistische verhaal met zijn talrijke details en mooie natuurbeschrijvingen neemt geleidelijk mythische vormen aan en zo wordt het geheel van de grond getild en slaat zijn vleugels uit in de wereld van droom en verbeelding.' Jan Siebelink
'Vanuit diverse hoofdpersonen vertelt Guensberg een ontroerend verhaal over wraak en liefde dat zich ontwikkelt tot een heuse pageturner met thrillerachtige elementen.' BN/De stem
'Ik vond het boek erg mooi beschreven, indringend en ontroerend. Het is een prachtig eerbetoon geworden aan haar vader.' jennysbookcase.wordpress.com
'Het boek gaat over een Poolse migrant, maar het gaat ook over migranten uit alle windstreken. Het gaat over het lef en de pijn die het doet om je eigen land te moeten ontvluchten. Over heimwee, de geur van de geboortegronden en de ware geschiedenis die je pas hoort, als zoon of dochter van de eerste migrant, als je ouders zijn overleden. Ontroerend, diepzinnig en hoopgevend.' Dagtaak
