Akram Darwish in actie voor parkstadveendam.nl
Door Hans van Noort
Stel je het eens voor. Je hebt een puik lopende zaak, waarin je een goed belegde boterham verdient. Door oorlogsgeweld moet je vluchten. Alles wat je mee kunt nemen naast je vrouw en kinderen is een grote tas. Via allerlei omzwervingen kom je in Veendam terecht. Wat maak je dan nog van je leven?
Het overkomt Akram Darwish. Zijn naam ben je wellicht al tegen gekomen onder de door hem gemaakte foto’s op onze site. Hij versterkt sinds kort het team fotografen van VIP (Veendammer Internet Persbureau).
Recht ( groen luifel ) Akram Darwish zijn studio
Zijn levensverhaal.
Akram wordt in 1954 als boerenzoon geboren in Kamishli in Syrië. Kamishli ligt in het noordoosten van Syrië vlak tegen de Turkse grens. Die grens is overigens ca. 950 km lang!
Het telt ongeveer 180.000 inwoners en valt onder het gouvernement (een soort provincie)
Al Hasakah. Syrië is ± 4x groter dan Nederland.
Na de basisschool helpt hij eerst thuis op de boerderij, maar daar ligt zijn hart zeker niet. Hij vertrekt in 1969 richting Libanon en wordt leerling fotograaf bij een fotostudio in Beirut. Zo’n 3 jaar later keert hij terug naar zijn geboortegrond en gaat aan de slag als fotograaf. Hij houdt zich bezig met pasfoto’s, schoolfoto’s e.d. Dan volgt zijn diensttijd in Damascus. In het leger vervult hij een administratieve functie. Hij volgt daarvoor een cursus om het typen onder de knie te krijgen.
Na zijn diensttijd verlaat hij opnieuw zijn vaderland en vestigt zich als binnenhuisschilder in Jedda op de hoogte van Mekka in Saudi-Arabië. Dat houdt hij een jaartje vol. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. ’s Avonds doet hij er (foto)klusjes bij – het inkleuren van toentertijd zwart-wit foto’s. Het ging hem voor de wind!
Akram Darwish met zijn zonen
Hij keert wederom terug naar Kamishli. Schaft zichzelf de attributen aan om een fotostudio te beginnen. Zijn vader had twee winkels voor hem gekocht.
Zijn voornaamste werk ligt op het gebied van bruidsreportages waarvan hij er soms wel vier in de week heeft. Als je bedenkt dat bruiloftsfeesten in dat gebied halve volksfeesten zijn, hetgeen best wat mag kosten, begrijp je dat het hem goed gaat. Ook doet hij werk voor de onderzoeksrechter bij forensisch onderzoek én maakt fotoreportages voor de TV. Inmiddels is hij ook getrouwd. Uit het huwelijk worden vijf kinderen geboren, vier jongens en een meisje.
De sfeer in Syrië wordt geleidelijk grimmiger. Het in vrijheid fotograferen is er niet meer bij. Na zeer lang wikken en wegen besluit hij om alles te verkopen en met zijn gezin naar het nabijgelegen Turkije te vluchten. Dit gebeurt lopende, dus wat kun je meenemen?
Studio van Akram Darwish verwoest door een bom aanval
Via Bulgarije en Griekenland komen ze in Athene terecht. Wat zich onderweg heeft afgespeeld, zullen we je besparen!
Ze stappen op het vliegtuig richting Duitsland, maar landen op 15 mei 2012 op Schiphol. De hele reis heeft 9 maanden geduurd!
Nederland? Nauwelijks ooit iets van gehoord. Wat staat ons nu weer te wachten? Eerst maar eens de zoveelste ondervraging en vingerafdrukken maken! Uiteindelijk krijgen ze een ticket voor de trein en bus en belanden in het opvangkamp in Ter Apel. Het volgende onderkomen vinden ze in het AZC in Oude Pekela en krijgen een verblijfsvergunning. Daar zitten ze 3 maanden.
Zowaar ze krijgen een huisje aangeboden in Nieuwe Pekela. Een kleine 4 jaar zitten ze daar.
Akram Darwish en zijn gezin
Op 10 maart 2016 komen ze naar Veendam.
Eindelijk rust?
Ja, niet meer worden opgejaagd.
Maar rust staat niet in het woordenboek van Akram.
Hij gaat op Nederlandse les (4x per week) bij het Noorderpoort. Sluit zich aan bij een kookclub Mo(o)i en meldt zich bij Petra van den Bosch voor “sport voor ouderen” en wordt bovendien vrijwilliger bij ParkstadVeendam.
Zijn vrouw zwemt wekelijks met een groepje dames.
Gelukkig woont hun dochter met kinderen in de buurt. De jongens zijn hun eigen weg gegaan en zijn in Duitsland en Oostenrijk belandt.
Willem van der Werf, Hans van Noort en Akram Darwish
Het summiere en verkort verhaal van een vluchteling.
Door alles heen spreekt dankbaarheid. Dankbaarheid voor velen die geholpen hebben en nog steeds doen. Je kunt en mag na alles wat je hebt meegemaakt weer in vrijheid fotograferen. Daar wordt Akram gelukkig van.
Wij als team van Parkstad Veendam wensen Akram Darwish met zijn familie een fijne tijd toe hier in Veendam. En Akram…. hopelijk mogen we nog lang van jouw foto’s en fotografiekunst genieten.
