VOETBAL - In de thuiswedstrijd tegen Heiligerlee 4 behaalde het 4ezondagteam van Veendam 1894 het verdiende kampioenschap. De wedstrijd begon overigens zeer stug omdat Heiligerlee niet van plan was zich zomaar bij de suprematie van het vierde neer te leggen. Elftalleider Ko Kruize keek overigens zijn ogen uit, want zoveel spelers had hij nog nooit tot zijn beschikking! Behalve Adnan Atabas was iedereen aanwezig! Het werd overigens de wedstrijd van Haik, want hij scoorde maar liefst alle vier de goals. Op deze manier is hij op weg naar de titel van topscorer omdat Richard Koolhof hoogstwaarschijnlijk niet meer in actie komt en er nog drie wedstrijden zijn te spelen. Haik heeft er nu 20, Richard 23.
Ook al speelde Heiligerlee vooral in het begin een goede wedstrijd, het vierde liet zoals gewoonlijk weer veel kansen onbenut. Pas na een half uur mocht Haik een penalty nemen, maar zijn inzet belandde op de paal. Gelukkig voor het vierde mocht Haik de penalty overnemen omdat er nog niet was gefloten. Haik schoot wederom in dezelfde hoek, de bal belandde eveneens weer op de paal, om daarna in de goal te stuiteren: 1-0. Even later scoorde Haik uit een scrimmage zijn tweede goal om vlak voor rust zijn hattrick compleet te maken door uit een pass, eerst de keeper keurig te omspelen en daarna de bal simpel in het doel te schuiven: 3-0. Het kampioenschap was daarmee bijna al zo goed als zeker.
In de tweede helft werd er naar hartelust gewisseld toen Haik zijn vierde goal liet aantekenen. Iedereen wilde zijn speelminuten in deze kampioenswedstrijd, waarin Heiligerlee via een fraaie goal toch nog op 4-1 kwam. Na het laatste fluitsignaal was de vreugde groot en als ware vedettes stonden de spelers minutenlang te poseren voor een haag van fotografen. Voorzitter Peter Feiken hield een korte toespraak en had voor iedere speler een boeket bloemen. Daarna werden de spelers gehuld in speciale kampioen-tenues en was er zelfs een heuse kampioenschaal, die werd aangeboden door Hans Leugs omdat hij na dit seizoen stopt. De enige smet op deze wedstrijd was de blessure van Herman de Vries, die na inspectie van de dokter van dienst in het gips werd gezet vanwege een ernstig geblesseerde dikke teen. Later was de noeste verdediger overigens weer present met behulp van krukken en een speciale stoel.
