Twee weken geleden moest ik vol aan de bak bij de voetbalclub. Bij twee wedstrijden heb ik met de vlag gezwaaid. Op zaterdagmiddag was ik bij de ploeg van leider Arent Blok en op zondagmorgen moest ik mijn kicksen weer onder binden. Ik ging samen met de ouwe knakkers Piet Poot en Goos Boers van zondag 2 naar Beilen. Samen plusminus 183 jaar jong.

Na 18 jaar grensrechteren bij het zaterdagteam van Wildervank heb ik heel wat mee gemaakt. Maar wat ik op die zondagmiddag in Beilen te horen kreeg grenst aan het ongelofelijke. Ik waande mij al in een soap toen leider Piet Poot mij een verhaal vertelde. Maar daar later meer over. Bij zaterdag 1 heb ik in al die jaren veel mee gemaakt. Twee kampioenschappen onder de oefenmeesters Martin van der Veer in Marcel Kouw.

Maar van der Veer zijn verhalen spande bijna de kroon, ware het niet dat de story van Piet Poot bovenaan mijn verlanglijstje staat. Maar even weer terug naar Martin. De praatgrage oefenmeester was betrokken bij een vechtpartij in een thuiswedstrijd tegen Erica in 1999. Verder reed de oefenmeester uit Slochteren op een winterse avond in het ijskoude water.

Al zwemmende redde hij zich en daarna kwam hij weer op het droge. Martin was er ook bij toen hij op het sportveld van vv Wildervank een 42-jarige ACV-speler reanimeerde. Maar deze speler overleefde het helaas niet. En Martin was ook niet te beroerd om met zijn spelers en staf een feestje te organiseren in de stad Groningen.

Met Martin heb ik dus veel beleefd. Zijn speeches voorafgaand aan de wedstrijd waren meesterlijk De cabaretiers hadden het niet beter kunnen doen. Het was werkelijk uniek hoe spraakwaterval van der Veer zijn jongens wist te pushen voordat de wedstrijd begon. De preek stond helemaal niet in het teken van voetbal maar zijn spelers luisterden argeloos. En ze putten hier zoveel kracht uit dat ze de meeste wedstrijden wonnen.

Ondertussen spookte het incident van Poot met de leider van Beilen door mijn hoofd. Piet had een korte onderbreking wegens ziekte nog maar net weer bij zijn jongens. Aangezien Piet nog niet volledig fit was moest hij van de dokter veel lopen. En dat deed Piet dus ook. Een paar keer liep hij voor de dug-out van Beilen langs tot ergernis van de leider. En vervolgens volgde hij zijn pad.

Ook oefenmeester Marcel Kouw was een graag gezien gast in Wildervank. Want hij was verantwoordelijk voor het tweede kampioenschap van het zaterdagteam.
Maar de trainer die de meeste prijzen pakte met het zaterdagteam was wijlen oefenmeester Koos Poppen. Poppen was vanaf 1985 de grondlegger van het zaterdagvoetbal.

Onder zijn leiding werden de roodhemden kampioen of ze deden het via promotie. Na het seizoen 1984/1985 ging zaterdag 1 van de 4e klasse, afdeling Groningen. naar de 3e klasse. Hetzelfde gebeurde na het seizoen 1989/1990 van de derde klasse naar de 2e klasse afdeling Groningen.

Inmiddels was Piet Poot nog steeds aan het slenteren en de leider van Beilen ging zich meer en meer ergeren. Hij vroeg aan Poot of hij op wilde houden met het heen en weer lopen voor zijn dug-out want hij werd hier heel nerveus van. Ja, het is wat als je als leider van Beilen de druk niet aan kan en dat in de schoenen schuift van leider Piet Poot.

Ja, het is wat in voetballand, als je als leider niet eens een wandeling mag maken rond het veld en dat een geagiteerde leider dat op de gemoedstoestand werkt.