Tekst Arthur Venhoven.
Apeldoorn H1 2-3 Daring H1
HOCKEY - Hockey is oorlog. Na de oerdegelijke thuisoverwinning tegen Barneveld stond het eerste mannenteam van Daring een pittig klusje te wachten in en tegen Apeldoorn. Ongeacht een mogelijk niveauverschil, is Apeldoorn namelijk altijd in staat het zijn tegenstander lastig te maken op het eigen vertrouwde veld. Zo ook afgelopen zondag.
Daring begon de wedstrijd met veel controle en verzorgd hockey. Het team werd een paar keer gevaarlijk door middel van cirkelpenetraties via de flanken, waarop Apeldoorn slechts in staat was overtredingen te maken. De verdiende strafcorner bleef uit, en naar verloop van tijd was Daring steeds minder bij machte om kansen te creëren. Dat was tevens het startsein voor Apeldoorn om gevaarlijk te worden. Wat heet; de eerste goed uitgespeelde aanval leidde direct tot een doelpunt: 1-0. Het Veendammer middenveld werd simpel omspeeld, waarna Apeldoorn een overtalsituatie goed uitspeelde en de verdedigers kansloos liet. Gelukkig voor de Veenkolonialen kwam Hemmo-Jan Clevering niet lang hierna het veld in, en met één van zijn eerste acties omspeelde hij handig zijn directe tegenstander. Vervolgens gaf ‘Hemski' een uitgemeten backhandpass op de vrijstaande Paul Suk, die onberispelijk binnenwerkte: 1-1. Na deze gelijkmaker golfde het spel behoorlijk op en neer, waarbij Apeldoorn over het algemeen gevaarlijker kon worden dan Daring. Onder andere goed keeperswerk van Erik-Jan Omvlee zorgde er echter voor dat de ruststand 1-1 was.
Na de rust ontvlamde de wedstrijd pas echt: Apeldoorn maakte in de 44ste minuut de 1-2, na Veendammer balverlies op het middenveld. Vervolgens wisten de Geldenaren wederom de ontstane overtalsituatie goed uit te spelen. Hierna kreeg de wedstrijd een wat grimmiger tintje; er werden meer overtredingen gemaakt en beide teams betwistten nagenoeg alle scheidsrechterlijke beslissingen. Tussen twee Apeldoornse gele kaarten in, was Robert Boer de gebeten hond, die naar de kant moest vanwege een verbale overtreding. Eenmaal terug in het veld was hij getergd, en dat zorgde direct voor gevaar. Via een goede actie aan de linkerkant van de cirkel wist Robert Boer zijn jongere broer Edwin vlak voor de goal vrij te spelen. De laatstgenoemde bedacht zich niet en pushte de bal hard in het net: 2-2. In de periode hierna was Apeldoorn vaak gevaarlijk, omdat Daring tamelijk zwak verdedigde. Erik-Jan Omvlee bleek meerdere keren de reddende engel aan Veendamse zijde. Aanvallend had Daring ook niet veel in de melk te brokkelen, maar de scheidsrechters gooiden olie op het vuur duur zowel Daniël Schuth als Chris Stuut naar de kant te sturen voor fysieke overtredingen. Hoewel Daring een korte fase met 9 man speelde, was het team dusdanig scherp, agressief en eensgezind dat het op basis van werklust zeer gevaarlijk kon worden bij het Apeldoornse doel. De slotminuten naderden, en er waren al een aantal Veendamse strafcorners mislukt. Toen de bal in de 68steminuut goed werd aangegeven én goed werd gestopt, wist Paul Suk zich wel raad met deze buitenkans en pushte hij de bal met veel schijn hard tegen de touwen: 2-3. Vanaf dat moment werd de wedstrijd ronduit chaotisch, maar hielden de noorderlingen hun hoofd koel. De wedstrijd werd slim uitgespeeld en de 3 punten konden mee in de spreekwoordelijke tas.
Een zwaarbevochten overwinning onder zware omstandigheden. Daring speelde niet goed, maar was in staat om op het juiste moment zijn tanden te laten zien en Apeldoorn het onderspit te laten delven. Hoewel de Veendammers zich in feite teveel lieten meeslepen door arbitraire zaken, kan met recht worden gesteld dat het team zich net op tijd herstelde om ook Apeldoorn aan de zegekar te binden.
