Overslaan en naar de inhoud gaan

De pennenvruchten van Jacob Kuipers

Door op dinsdag, 9 april, 2013 - 19:00

Ik heb de afgelopen jaren veel interviews afgenomen voor de site parkstadveendam.nl. Het zijn weliswaar verslagen uit het verleden maar hopelijk niet minder mooi. Vandaag een gouwe ouwe uit 2007. 

Afscheidstournee van leider Nico van der Vorm geen succes
Afscheid seizoen 2006-2007

Vorig seizoen is het kampioenschap voor Wildervank (zat), nog uitbundig gevierd. Het eerste team ging glorieus van de zesde- naar de vijfde klas. Niets leek er op dat het afgelopen jaar op een dramatisch seizoen zou uitlopen. Maar tijdens de eerste training bleek dat er maar liefst zes spelers vertrokken bij het eerste team. En dat was natuurlijk een flinke aderlating voor het team. Maar daar kun je natuurlijk niet alles aan ophangen, want dan doe je de huidige spelers te kort.

Maar je kunt er toch ook niet omheen dat Wildervank in kwalitatief opzicht te kort kwam in deze klasse. Want als je maar 1 punt haalt en een doelsaldo hebt van 31 voor en 128 goals tegen, dan kun je moeilijk spreken van een redelijk of goed jaar. Natuurlijk, er waren wedstrijden bij, waar Wildervank niet de mindere was, maar op cruciale momenten ging het fout.

Vooral voor oefenmeester Tammo van Weerden is het bijzonder triest dat hij bij zijn debuutjaar gedegradeerd is, met zijn team. Ook leider Nico van der Vorm had zich een beter afscheid gewenst. Zijn af scheids toernee werd niet het succes waar hij op gehoopt had. Zijn taken worden in het volgend seizoen officieel ingevuld door de heer Bert Minke.

Dankzij Nico heb ik heel wat van de wereld gezien. Jarenlang zat ik wekelijks bij hem in de auto. Zowel de heen- als de terugreis. Vooral de autoritten terug naar Wildervank, waren ware schoolreisjes. Terwijl de spelers na afloop van de wedstrijd - haas je rep je - naar huis gingen, liet Nico mij schilderachtig plekjes zien op de terugreis naar huis.

Samen hebben we heel wat af gebabbeld in de auto. En voor dat je er erg in had waren wij op de plaats van bestemming. En dat allemaal, omdat Nico het allemaal zo haarfijn en rustig kon na vertellen. Op het gebied van de liefde bijvoorbeeld, kon hij mij precies vertellen, waar zijn liefdespad in vroeger jaren langs liep.

Nico is een Bourgondisch type. Hij had een voorliefde voor lekker eten. Hij kon me altijd precies vertellen waar je lekker kon eten. Maar af en toe at Nico weer een vorkje te veel en dan was hij weer bezig met een afslankkuur (Montiac). Maar helaas, hij kon al het lekkernij niet loslaten. Maar Bourgondiër Nico vaart er wel bij.

Diverse restaurantjes passeerden dan ook de revue en hij wist mij heel nauwkeurig te vertellen waar je het lekkerste kon eten. Nico was geen stadstype, maar hij adoreerde het landschapsleven. En daar kon heel mooi over vertellen. Rustig en beheerst. En zo kan ik nog wel even door gaan over de man, die mij heel wat liet zien tijdens onze tochten door de provincies Groningen en Drenthe.

Onder de trainers Martin van der Veer, Hiske Meedendorp, Marcel Kouw en Tammo van Weerden heb ik met Nico van der Vorm stad en land afgereisd. Hoewel ik helmaal geen Bourgondisch type ben en ook geen wereldreiziger heb ik toch van deze reizen - na de uitwedstrijden - genoten.

Tijdens onze visite's waren het voor veel clubs bekende gezichten, die op hun afkwamen. Eerst de voetbaltassen naar de kleedkamers en van daaruit gingen we naar onze gastheren. In de meeste bestuurskamers kenden ze de leider en de grensrechter van Wildervank wel, dus het was ´oude jongens krentenbrood´. En natuurlijk kwamen de verhalen weer los over Nico zijn voetbalcarrière en dat ik zijn ´stofzuiger´ was.

Tussen Nico en mij bestaan toch een paar overeenkomsten. We hebben vroeger bij de zaterdagafdeling van Veendam 1894 gevoetbald en ik heb ook nog onder de leider Nico van der Vorm gespeeld bij de zaterdagafdeling van Wildervank. En de laatste jaren kwamen we elkaar weer tegen, Nico als leider van het eerste team van de zaterdagafdeling van vv Wildervank en ik als assistent-scheidsrechter.

Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. En de tijd van gaan is nu gekomen, luidt een bekend gezegde. En de tijd voor Nico is nu gegaan. Niet dat hij vertrekt bij de club, zeker niet, Nico blijft vv Wildervank nog steeds voorzitten. Het zal wel even wennen zijn, maar met de nieuwe leider Bert Minke ben ik er van overtuigd dat we mooie jaren tegemoet gaan., bij het eerste zaterdag team.