VV Wildervank bestaat dit jaar 85 jaar, Jacob Kuipers heeft hiervoor 12 interviews gemaakt voor het jubileumboekje van VV Wildervank. De komende dagen plaatsen we één interview per dag, zodat ook oud VV Wildervankers dit terug kunnen lezen. 

De fles shampoo liep als een rode draad door het voetballeven van Henk Perdok.

Henk Perdok is al 49 jaar lid van de voetbalvereniging Wildervank. Hij was een manusje van alles bij de club. Hij voetbalde en doorliep de jeugd en de senioren. Hij was als voetballer geen uitblinker maar een 'waterdrager'. Iemand die het 'vuile' werk deed voor de 'sterspelers'. Deze spelers, zoals Henk, zijn onmisbaar voor een team. Maar dit spelletje was maar van korte duur toen hij op de training een schop tegen zijn knie kreeg. En op zijn 23ste jaar was het gebeurd met het voetballen. Henk kon de geur van het voetballen niet loslaten en werd jeugdleider en het leiderschap vervulde hij 14 jaar.

Verder is hij is nog vier jaar coach geweest van het zaalvoetbalteam. Daarna is het een tijdje stil geweest rondom Henk, totdat hij Goos Boers tegenkwam. Henk: “Goos zei, wil je niet nog een keer beginnen?”. En deze woorden hadden zoveel impact op Perdok dat hij weer begonnen is bij zijn geliefde club. Henk bestierde daarna een kroeg, die de naam New Life kreeg. Dat werk heeft Henk twee jaar gedaan en nu draait hij weer mee in de kantine van v.v. Wildervank. 'Oude liefde roest dus niet'.

Ongeveer op 8-jarige leeftijd trapte Henk Perdok voor het eerst tegen een bal aan bij de voetbalclub Wildervank. De geboren en getogen Wildervanker heeft altijd de kleuren van rood en wit verdedigd. Vervolgens speelde hij bij de E-junioren onder leiding van Joop Molema. Ook voormalig voorzitter van Wildervank Nico van der Vorm heeft zijn 'steentje' bijgedragen aan de ontwikkeling van de jeugdige speler.

Nog iets geleerd van Nico: “Nee, van Nico niet.”, zegt hij met een lachende blik. Later is Henk naar de D- en C-junioren gegaan. Henk moest zwaar in zijn geheugen tasten en herinnerde zich natuurlijk ook zijn periode bij A2. En de leiders waren, zijn vader en Aeilko Hoving. Perdok: “Ze waren samen heel lang leider bij de A-junioren. Mijn broers hebben ook nog onder mijn pa gevoetbald.”. Na de A-junioren is Henk Perdok naar de senioren gegaan.

Maar hij kwam niet verder dan het derde en vierde elftal. “Ik was niet zo'n ster. Ik weet nog iets van enkele toernooien van het 4e elftal. Dat wij na elke wedstrijd in de kantine belanden en op het laatst van het toernooi behoorlijk aangeschoten op het veld stonden!”. De broers Oosting, Henk Postema, Johan Borgman, Pieter van der Woude en Nanne Kroon kan hij zich nog voor de geest halen. Vooral Kroon is de gebeten hond. Perdok: “Kroon heeft me deze blessure bezorgd. Toen heb ik last van de knie gekregen. Op de training rende hij mij achterna en gaf mij een trap tegen de benen aan.”. Kroon deed het weliswaar niet bewust, maar hij beheerste het spelletje niet.

Op zijn 23ste jaar moest Perdok stoppen met voetballen. Wegens zijn linker knie. Daarna is Henk jeugdleider geworden. En heeft samen met Jan Wind, jarenlang E1 begeleid. Diverse jeugdleiders passeerden daarna de revue. Ondermeer: Henk Watermulder, Eddie Reinke (E-junioren), Vos en Koos Klamer. Met Jacob Kuipers en Be Hamminga vier jaar. Daarna Wildervank A2 met onder meer Erik Romp, Alfred Grootjans en de tweeling Henk Jan (nu wethouder van de gemeente Veendam (jk) en Bram Schmaal.

En in de E-junioren met Sjaak van der Steen, Henk Perdon, doelman Knollema, Kasto en Tjecholef  Tokromo. Perdok: “Dat was een best elftal en kampioen geworden.”. Vervolgens is Perdok ook kampioen met de boys geworden op het Polio-toernooi. Verder is de 'Pudde', zoals ze hem ook wel eens noemen, nog vier jaar zaalvoetbalcoach geweest. En hij kan zich ook nog Henk Oldenziel (Pelé) herinneren, die ook leider is geweest van de Wildervanker zaalvoetballers. Bekende 'pingeldozen' van weleer waren Henk Postema, Jan Hofstede en Bert Wubbeling. “Het laatste jaar ben ik samen met Be Hamminga leider geweest.”.

Vanaf 2000 is Henk Perdok in de kantine terecht gekomen. “In 1998 was ik net gescheiden en woonde bij mijn broer in.”. Bestuurslid Goos Boers woonde dicht bij de familie Perdok. “Ik liep daar en kwam Goos tegen.”. Goos zei: “Wil je niet nog een keer beginnen. Dat is nu wel een mooie tijdverdrijf.”. Henk: “ Zodoende ben ik in de kantine weer begonnen”. Daarna is Henk er twee jaar tussenuit geweest. Hij werd kroeghouder en zijn café kreeg de toepasselijke naam New Life. Vervolgens is hij weer bij v.v. Wildervank achter de bar gekomen, als inkoper en beheerder. Omdat de toenmalige beheerder Bé Hamminga er mee stopte.

Het gesprek met Henk in Winschoten was bijna teneinde toen Henk nog enkele mooie momenten voor de geest kan halen. “Ik herinner mij als B-junior nog een uitstapje van de A- en B-jeugd naar Duitsland. Het was in Bigge Olsberg in Sauerland. Ik was 15 jaar en mijn vader en moeder waren mee omdat mijn vader leider was van de A-junioren en mijn broer Evert was mee als leider van de B-junioren. De jongens sliepen bij mijn ouders van de A- en B-junioren, waartegen wij moesten voetballen.”.

“Heinz en ik sliepen bij de voorzitter in huis in één bed. Zaterdags hadden we feest met onze gastheren en mijn broer was de hele avond bezig om mij zoveel bier te geven dat ik op een gegeven moment zo dronken op de WC zat dat ik er niet weer uit kon komen. Maar na geruime tijd hebben ze mij er uitgehaald en de volgende dag werd ik wakker in het huis van de voorzitter. Naast Heinz, die natuurlijk grote lol had om het hele gebeuren, maar mijn ouders niet, die hebben zich waarschijnlijk dood geschaamd.”.

Verder waren er meer uitstapjes naar Duitsland. We hebben geslapen in een sporthal. Samen met Jacob Kuipers, Goos Boers, Bé Hamminga en Roel Duitsch. En ook naar Ameland met Henk van der Vlag en zijn vrouw Dina. Henk: “Weet je nog Jacob op het strand dat Henk steeds tegen jou zei: 'Kijk Jacob een Ankie in zee.'. En  dat jij steeds met je verrekijker over de zee ging kijken en je zei steeds, “Ik zie hem niet.” en op een gegeven moment zei je: “Wat is eigenlijk een Ankie?”, waarop Henk zei “Een Ankie is een keutel op een plankie.”.